BLISSFULLY YOURS

De openingstitels van Blissfully yours verschijnen pas na drie kwartier in beeld. En dat wekt niet eens verbazing. Want tegen die tijd weet je al dat je naar een ongewone film zit te kijken. Hij duurt meer dan twee uur, de dialoog is minimaal, er is hoegenaamd geen actie en soms lijkt er zomaar graffiti op de lens te zitten. Blissfully yours is dan ook geen film die zich makkelijk laat veroveren. Tijdens de vertoning op het Filmfestival Rotterdam liep al snel driekwart van de zaal leeg. De Kring van Nederlandse Filmjournalisten had meer geduld en kende de Thaise regisseur Apichatpong Weerasethakul de prijs van de Nederlandse filmkritiek toe. Dankzij een speciale import maakt de film nu een tournee door het land.
Wie behoort tot de stugge volhouders wordt beloond met een onderdompeling in het lome alledaagse bestaan van de Thaise Roong en haar minnaar Min, een illegale Birmees. Hun belangrijkste missie is om een middag alleen te zijn en van elkaars aanwezigheid te genieten. Zodra Roong de ideale plek in het bos heeft gevonden, kunnen ze eindelijk picknicken en baden in een riviertje. De wereld zakt weg in een slaperige roes waar alleen krekels voor de soundtrack zorgen. Weerasethakul durft de tijd te nemen om alle oogopslagen, hele en halve gebaren en stiltes te registreren. Hierdoor ontstaat een moment van gewichtsloosheid. Het is een onsentimenteel geluksgevoel dat niet te benoemen is en waarvan je weet dat het weer over gaat. De seksscènes in Blissfully yours kunnen misschien objectief beschouwd worden als pornografisch maar zijn dat door de sfeer van de film absoluut niet. Het is in ieder geval zeker niet iets wat je verwacht in een film uit het preutse Thailand. En dat onderstreept nog eens de moed van Weerasethakul, die als een van de weinige filmmakers in zijn land kan worden aangemerkt als totaal onafhankelijk. Die openingstitels die als een stempel dwars over de film staan, zijn nog een extra bewijs van zijn eigenwijsheid.

Edo Dijksterhuis