Barbarian

In de heerlijk inventieve horrorfilm Barba­rian leert een jonge vrouw dat ze beter wat voorzichtiger kan zijn bij het huren van een Airbnb.

Och, wat was het een handige uitvinding, die Airbnb. Mensen die zochten naar een extra zakcentje konden hun extra logeerkamer voortaan doodeenvoudig aanbieden als veredelde hotelkamer en gebruikers waren niet langer uitsluitend afhankelijk van smoezelige hotels. Goed, het systeem zorgde er natuurlijk voor dat de huizenmarkt in diverse wereldsteden steeds verder gesloopt werd, maar het was op vakantie ook gewoon verdomd makkelijk.

Voor jonge vrouw Tess (Georgina Campbell) is het verhuursysteem in eerste instantie inderdaad een uitkomst. Ze moet voor haar werk een paar dagen naar Detroit, maar door een conventie zitten alle hotels in de stad nokkievol. Gelukkig heeft Airbnb nog wat moois in de aanbieding. Oké, het appartement bevindt zich ergens in een grimmige achterbuurt, maar er staat een opgemaakt bed, en ach, het is maar voor een paar nachtjes.

Eenmaal aangekomen blijkt er van alles mis. De grootste tegenvaller is dat Tess door een dubbele boeking niet de enige gast blijkt, maar dat ze een kamergenoot vindt in de mysterieuze Keith (Bill Skarsgård). Na een afstandelijke ontmoeting lijken de twee het uiteindelijk best goed te kunnen vinden. Dat er voor Tess talloze rode vlaggen zijn, vindt ze daardoor al snel geen probleem meer.

Eind goed, al goed? Nou nee. Als de zeer geslaagde, inventieve horrorfilm Barbarian iets leert, is het dat je met zó veel rode vlaggen eigenlijk nog beter op een afgelegen parkeerplaats in je auto kunt gaan slapen. Want natuurlijk blijkt er nog veel meer mis in die Airbnb, al zou het zonde zijn om prijs te geven hoe die misstanden precies aan het licht komen. Barbarian is bij uitstek een film die het moet hebben van verrassing, suspense en vooral: afslagen die je niet ziet aankomen.

Niet voor niets was de film in Amerika een enorme hit. Horror blijft het genre waarin (beginnende) makers de meeste risico’s kunnen nemen. Ze hebben niet de last van een grote filmfranchise en kunnen de regels nét wat vaker aan hun laars lappen. Dat laatste heeft debuterend speelfilmregisseur Zach Cregger nadrukkelijk in zijn oren geknoopt. Cregger begon als acteur en komiek, maar toont aan dat zijn talenten toch echt op een ander terrein lijken te liggen – al komt zijn achtergrond in de comedy-wereld goed van pas, want Barbarian is naast naargeestig en spannend óók erg grappig.

Het maakt Barbarian een van de sterkste horrorproducties van dit jaar, met een cast die all-in gaat, en een regisseur die genoeg zelfvertrouwen heeft om de kijker steeds iets verder het konijnenhol in te sturen. Eén nadeel: ik zal nooit meer blind een Airbnb huren. Je wordt bedankt, Zach!