An Ocean Story

Arme onderwaterwereld

Een belerende maar sympathieke Nederlandse documentaire brengt de vervuiling van de oceaan in beeld, met een activistisch slotakkoord.

An Ocean Story begint rampzalig. Het leven onder water gaat eraan. Koraal ontkleurt en sterft af; vissoorten verdwijnen; overal zwerft plastic, van flessen en slippers tot onzichtbare maar net zo schadelijke microdeeltjes. Allemaal de mens z’n schuld. Die bebouwt en bevist maar, spuit gif op z’n akkers en ronkt per vliegtuig of cruiseschip naar tropische oorden om daar dan weer afval in het rond te smijten. De stranden van Riviera Maya in Zuidoost-Mexico lijken hagelwit, maar dat is schijn: hotels en resorts huren vuilnisploegen in die de rotzooi voor dag en dauw aan het oog onttrekken. De oceaan spreekt andere taal.

In Riviera Maya werd vorig jaar de World Ocean Summit gehouden. Regisseur Sander van Weert – zelf een kustbewoner met zorgen over de toekomst, legt hij uit in een nadrukkelijk Britse voice-over – reisde erheen in het gezelschap van twee ernstige, jonge ‘eco-warriors’, Thomas van Thiel en Nanne van Hoytema, om verslag te doen en de zee ter plaatse te onderzoeken.

Van de deelnemers aan de World Ocean Summit springen vooral de vertegenwoordigers van het bedrijfsleven in het oog. Chocoladerepen-gigant Mars bijvoorbeeld blijkt het grootste deel van zijn winst tegenwoordig uit huisdierenvoer te halen. Voor al die blikjes Whiskas en Sheba is vis nodig. Beschadigd koraal betekent minder of geen vis: een rechtstreekse bedreiging voor de inkomsten. En dus houdt Mars zich sinds 2011 bezig met koraalrestauratie, waarbij rekken met stekjes door duikers aan de zeebodem worden bevestigd, in de hoop dat de komende decennia groei en herstel zullen brengen.

Het kán dus, maar het vergt geld en toewijding en een gevoel van urgentie dat bij de meeste regeringsleiders nog ver te zoeken is. Van Weert c.s. hebben meer vertrouwen in lokale initiatieven als het recyclebedrijfje aan huis van een jong Mexicaans stel, of de ‘koraalkraamkamers’ van een hoteleigenares met gewetensbezwaren. Tussendoor wordt er met twee camera’s gedoken – prachtige beelden natuurlijk, maar in deze context stemmen ze droevig.

Om verlamming te voorkomen sluit Van Weert zijn film af met een speels vormgegeven lijstje met gedragstips. Word ook eco-warrior! Met z’n geringe lengte van zeventig minuten is An Ocean Story vooral een pamflet, geschikter voor kantoor en klaslokaal dan voor de bioscoop.