ADRIENN PAL

Lekker avonddienst in het mortuarium

  • Datum 02-06-2011
  • Auteur
  • Gerelateerde Films Adrienn Pal
  • Regie
    Ágnes Kocsis
    Te zien vanaf
    01-01-2010
    Land
    Hongarije/Frankrijk/Nederland/Oostenrijk
  • Deel dit artikel

Een stoïcijnse verpleegster probeert met een zoektocht naar een oude schoolvriendin haar vastgelopen leven een kickstart te geven.

Met het soort droogkomische humor dat we kennen van Aki Kaurismäki maakte de Hongaarse Ágnes Kocsis vijf jaar geleden met fresh air een geslaagd regiedebuut. In het minimalistische drama schaamt een tienerdochter zich voor haar gescheiden moeder, die als toiletjuffrouw in een metrostation de kost verdient. De film toont de sleur in het dagelijks leven van de moeder, die met haar dochter niet meer deelt dan een liefde voor dezelfde soapserie. Haar eenzaamheid en de pogingen die te doorbreken leiden tot strak gekadreerde, tragikomische scènes.
Het enige probleem was dat Kocsis slecht maat kon houden: de film was met twee uur te lang. De regisseuse heeft er niet van geleerd. Integendeel: haar tweede film adrienn pal duurt nog een kwartier langer. Is het zelfoverschatting of kan Kocsis niets weggooien? Hoe het ook zij, het resultaat is weer een film die aan kracht zou winnen als er minstens een half uur wordt uit gesneden. In adrienn pal draait het weer om een eenzame vrouw. Deze keer een dikke verpleegster, die in een ziekenhuis op de afdeling terminale patiënten werkt. Het rijden van overleden patiënten naar het mortuarium is geen opbeurend werk. De verpleegster houdt het vol doordat ze haar gevoelsleven heeft uitgezet. Ook thuis bevindt ze zich in een emotioneel niemandsland, want haar huwelijk met een dwingeland en betweter is volkomen liefdeloos en uitgeblust. De man houdt meer van zijn speelgoedtreintjes dan van haar. Troost vindt ze in eten. Ha fijn, weer een gebakje.

Grote teen
Dat de verlangens van de verpleegster niet helemaal zijn uitgeblust, blijkt als ze bij toeval wordt herinnerd aan haar totaal vergeten, beste oude schoolvriendin. Uit de behoefte aan avontuur begint ze een zoektocht naar haar. Steeds obsessiever bijt ze zich vast in de poging om de vrouw, die Adrienn Pal heet, te achterhalen. Het valt niet mee om haar te vinden. Oud-klasgenoten weten ook niet precies waar ze is gebleven. Wel dwingen hun herinneringen de verpleegster om de hare bij te stellen. Wat Adrienn wel de geweldige vriendin die zij denkt dat zij was? Moeten haar herinneringen worden bijgesteld? En misschien en passant ook haar huidige leven?
adrienn pal gaat over een vrouw die op een kruispunt staat: doorgaan op de monotone weg of een nieuwe richting forceren? Anders geformuleerd: hoe zin te vinden in het leven? De vraag levert net als in fresh air weer veel strakke scènes op die gevoel voor tragikomisch absurdisme ademen. Zoals de terugkerende beelden van aan de grote teen van overleden patiënten vastgemaakte kaartjes met een nummer.
Terloops levert de film kritiek op de ziekenhuiswereld. De verpleegster zit meer achter computerschermen dan dat zij contact heeft met patiënten. Een collega merkt op dat zij de infuus van een doodzieke vrouw eruit zou willen trekken, omdat zij al drie keer haar luier heeft moeten verschonen. Zij zegt het tussen neus en lippen, wat de opmerking des te schokkender maakt. Kocsis bewijst ook met adrienn pal weer dat ze het hart op de goede plaats heeft. Nu nog een manier vinden om dat kort en krachtig in film te vertalen.

Jos van der Burg