‘Dan maar een boek’

Omdat filmmaken geen goudmijn blijkt, ook niet voor Eddy Terstall, is de Amsterdamse filmmaker afgelopen jaar ingegaan op een aanbod van uitgeverij Prometheus om een boek te schrijven over zijn leven. "Ze vroegen het drie jaar geleden al. Ik had er toen nog geen zin in, maar vorige zomer had ik geld tekort. Van filmen kun je niet leven tenzij je films maakt naar goed verkopende boeken, vaderlandse criminelen of kinderfilms. En Prometheus betaalde vooraf, dus ik heb het er maar op gewaagd." Toch bleek boeken schrijven geen sinecure. "Ik vond het best moeilijk. Vooral als je zoals ik, geen fanatiek lezer bent. Volgens de testlezers lijkt mijn boek nogal op mijn films. Voor sommigen zal dat een compliment zijn geweest en voor anderen een belediging."
Hieronder vast een exclusief voor de Filmkrant geselecteerd fragment uit het boek Ik loop of ik vlieg dat eind september zal verschijnen.

Het moet ongeveer 1993 geweest zijn. Ik geloof dat ik één film had gemaakt en mijn tweede aan het voorbereiden was.
Ik trok mijn jas aan in het benedenhuisje van mijn oma op de Palmgracht.
‘Ga je naar je baas?’ vroeg oma.
‘Ja, oma. Ik ga nu naar mijn baas.’
‘Heb je een goeie baas?’
‘Ja, ik heb best een goeie baas.’
Ik was op dat moment filmregisseur. Ik wás baas. Maar baas-zijn was zo onvoorstelbaar in ons milieu dat mijn oma ongetwijfeld mijn moeder zou hebben gebeld wanneer ik haar de waarheid zou hebben verteld. ‘Je zoon deed zo raar. Hij zei dat-ie baas was en zo. Gaat het wel goed met hem?’
Ik was filmmaker. En geen beste. Mijn eerste film was al niet best, en mijn tweede was zo mogelijk nog slechter. Traag, houterig, maar bovenal: het sloeg allemaal nergens op.
Ik was achtentwintig toen ik mijn eerste film maakte. Een pretentieus verhaal over illegalen. Ik wist toen niet zo gek veel van mens en maatschappij en mijn wereldbeeld was simplistisch, mijn denkwijze politiek correct en denklui.

Olga van Ditzhuijzen