Lichting 2020: Cleo Julia Mullis over Moon

'Ik wilde meer in de stilte vertellen'

Moon

Het hele najaar interviewt de Filmkrant vers afgestudeerd filmtalent van verschillende academies. In haar korte coming-of-age film Moon verbeeldt Cleo Julia Mullis (AKV|St. Joost) de innerlijke afweging van de negentienjarige Noa die een keuze moet maken tussen haar relatie met haar eerste liefde Moon of zichzelf. “Voor mij is de wereld die ik heb geschetst in Moon heel normaal.”

Cleo Julia Mullis gebruikt vaak een persoonlijk kader in haar projecten, waarbij ze zich richt op maatschappelijke thema’s rondom identiteit en individualiteit. Haar korte film Moon is deels gebaseerd op een avond waarop de regisseur twijfelde over de relatie met haar vriendin. In de fietstocht die ze toen maakte, zag ze achteraf een beeld van cinematografische schoonheid: “Het was zo’n levendige avond. Hoe het steeds donkerder werd, de stad steeds leger, terwijl ik door een buitenwijk fietste naar mijn studentenkamer. En hoe ik alleen over de telefoon met haar sprak en niet bij haar was.”

Die persoonlijke herinnering wilde Mullis eerst verweven in een VR-project, voor ze het bewerkte tot een korte film. “Het is allang niet meer het verhaal van mij en mijn ex-vriendin, maar daar ontsprong het idee voor de film.” Moon is een sfeervolle korte film over zelfliefde en de worstelingen in een relatie. De zeggingskracht van stilte komt naar voren in korte, liefdevolle momenten, maar ook in de vertwijfeling op Noa’s gezicht die haar ronddwalende gedachten en herinneringen weergeeft. Mullis: “Ik houd er niet van als alles te veel opgevuld wordt met tekst. Hoewel ik met Maria Groot aan de dialogen heb gewerkt, heb ik echt vlak voor de film af was in het geluidsontwerp nog meer stilte toegevoegd. Ik wilde meer in de stilte vertellen.”

Cleo Julia Mullis. Foto: Mathies Florentinus

Je werkte met een vrijwel volledig vrouwelijke filmcrew. Was dat een organisch proces? “Ja. Ik vroeg me af: met wie werk ik graag samen? Wel gelet op het verhaal dat ik wilde vertellen, natuurlijk. Maar ook: met wie wil ik een film maken? En dat bracht een hele fijne groep mensen samen, bijna allemaal vrouwen, en ook veel vrouwen die op vrouwen vallen. Het is dus op een organische wijze tot stand gekomen.”

Het boek Wij alleen van Toon Tellegen vormt een belangrijk onderdeel van de film. Waarom heb je voor zijn werk gekozen? “Het exacte moment waarop dit in de film is gekomen weet ik niet meer. Het is wel zo dat mijn vorige vriendin en ik elkaar altijd in bed voorlazen uit Toon Tellegen. Zij kwam er mee, en zulke dingetjes beklijven. Als je voorleest aan iemand die je leuk vindt, dan wil je ook je best doen om het verhaal zo mooi mogelijk te vertellen. Daarnaast is het gewoon een supermooi en herkenbaar boek.”

De camera zit dicht op de huid van de personages wat bijdraagt aan de tastbare intimiteit. Was dat een doelbewuste keuze? “We hebben ons laten inspireren door Portrait de la jeune fille en feu van Céline Sciamma. Het is een prachtige film over de liefde. In Moon zie ik ook gewoon een film over een meisje dat opgroeit en verliefd wordt op een meisje. Een eerste liefde. De camera maakt de nabijheid tussen Noa en Moon tastbaar.”

De geel gelakte nagels van Noa bladderen af gedurende de film. Is dat een metafoor voor de relatie? “De nagellak is zeker een middel geweest om het verhaal uit te beelden. Je ziet in het begin dat Moon Noa’s nagels lakt en het is dus echt iets dat bij Moon hoort. In de tweede scène van de film zie je terug dat Moon gele nagels heeft en Noa niet. Naarmate de fietstocht vordert krabt Noa de nagellak steeds meer af. Het laat zien dat ze denkt: Oké, ik moet nu afstand gaan nemen van haar.”

Je omschreef Moon als een film die je miste toen je opgroeide. Is dat je missie: films maken die de kleine Cleo nodig had of wilde zien? “Zeker. Dat kan echt van alles zijn. Films over een echtscheiding vanuit het oogpunt van een kind of opgroeien in deze wereld. Wat ik ook mooi vind aan deze korte film is dat Noa een wat zachter personage is, en dus niet het stereotype stoere hoofdpersonage die je ziet in dit soort films, terwijl ze wel heel stoer in haar keuze is. Op dat soort vlakken wil ik wel films maken. Ik zou niet alleen maar lesbische films willen maken – al heb ik nu ook geen ‘lesbische’ film gemaakt. Ik denk dat er zeker ruimte is voor verschillende verhalen die ik kan vertellen die de kleine Cleo heeft gemist.”


Moon was een van de zes films die werd geselecteerd voor de 3LAB-afstudeerbijdrage. De film is binnenkort online te zien via NPO3.