Hollandse Nieuwe 2024: Mariia Ponomarova over Nice Ladies
‘Ik draag deze film op aan alle vrouwen die zich verzetten’
In de reeks Hollandse Nieuwe beantwoorden makers wier film of serie op de nieuwe editie van het Nederlands Film Festival te zien is elk dezelfde vijf vragen.
1. Waar gaat je documentaire over? “Nice Ladies is een documentaire over het vrouwelijke 50+ cheerleadersteam uit Charkiv, Oekraïne, genaamd Nice Ladies, die voor altijd met elkaar verbonden zijn. Terwijl ze strijden in de cheerleaders-competitie 25+, vechtend tegen eenzaamheid en twijfel aan zichzelf, blijven de dames er voor elkaar zijn. De Russische invasie in februari 2022 zet hun leven op zijn kop: sommigen blijven in Oekraïne, anderen vluchten naar het buitenland. De Nice Ladies proberen contact te houden, maar het schuldgevoel van de overlevenden en het verlies van elkaars nabijheid vormen een nieuwe bedreiging: het team riskeert de gemeenschappelijke taal te verliezen en verdeeld te raken in ‘zij die bleven’ en ‘zij die vertrokken’.”
2. Waarom wilde je deze film maken? “We hadden ons natuurlijk niet voorgesteld dat deze film zou zijn zoals hij is geworden: het filmen begon vóór de invasie, daarna was mijn belangrijkste motivatie om een feministische film te maken. Ik wilde me focussen op oudere vrouwen die keuzevrijheid hebben, die tegen de stroom in gaan en perfect in staat zijn om te doen wat ze doen, ondanks de patriarchale context waarin wij, als vrouwen waar ook ter wereld, zijn opgegroeid en leven.
“Maar omdat ik de film in heel andere omstandigheden heb afgerond, draag ik als regisseur deze film op aan alle vrouwen die zich verzetten. Dat is een kracht waar ik in geloof, een kracht om de pijn en het trauma te dragen en de nauwe banden die beschadigd zijn geraakt door de gruwelijke, maar meestal onzichtbare gevolgen van oorlog, opnieuw op te bouwen en uit te vinden.”
3. Wat is je droomproject en waarom is het nog niet gemaakt? “Ik geloof dat al mijn projecten in zekere zin mijn droomprojecten zijn, omdat ze het licht zagen door bloed, zweet en tranen. Allemaal – elke korte film die ik heb geregisseerd, geschreven of geproduceerd en waaraan ik heb gewerkt – hebben ze mij veel geleerd en weerspiegelen mijn hoge verwachtingen en ambities. Als ik naar de toekomst kijk, zou mijn droomproject, welk genre of verhaal het ook mag zijn, sowieso met een sterke crew gemaakt moeten worden. Degenen die niet alleen mijn visie vertrouwen, maar ook bereid zijn om samen door deze uitdagende zee van filmmaken te varen en daardoor ook voor zichzelf iets nieuws te ontdekken.
“En ja, het maken van een grootse historische boekverfilming over de eerste houten bruggen in Europa, die zich afspeelt in de twaalfde eeuw, staat ook al een tijdje in mijn lijstje met plannen.”
4. Waaraan ontbreekt het in de Nederlandse film? “Mensen zouden meer risico’s moeten nemen en meer moeten openstaan voor de internationale markt, dat zou het gevoel van solidariteit tussen de makers in de Nederlandse filmscene kunnen vergroten. Terwijl we onze film probeerden te financierden, zagen we bijvoorbeeld zelden andere Nederlandse projecten op de internationale markten, buiten de grote usual suspects zoals de Berlinale of de EAVE-workshop. Meer betrokkenheid en kennisoverdracht tussen verschillende bubbels zorgen voor betere inzichten in postkoloniale dynamiek en geven een meer authentieke representatie van onze diep verstrengelde en snel veranderende wereld.”
5. Wat was een bepalend filmmoment in je leven? “Het moment waarop duidelijk werd dat we hoe dan ook het maken van Nice Ladies zouden doorzetten. Het concept, de personages, de verhaallijnen, de conflicten, de risico’s, de toegang tot het land en de inzet waren zo drastisch veranderd dat het een hele uitdaging was om door te gaan met het maken van de film en manieren te blijven verzinnen om hem gaandeweg opnieuw uit te vinden.
“Het ligt voor de hand dat bij documentaires de gang van zaken tijdens het maken kan veranderen, maar in dit geval was het ook een proces dat verder ging dan de film. In februari 2022 kwam de wereld voor mij in het algemeen niet meer logisch over, dus door de film opnieuw vorm te geven was dit ook mijn kans om de nieuwe pijnlijke realiteit op een dieper niveau te gaan begrijpen.”
Nice Ladies is te zien op het Nederlands Film Festival en op Picl.nl.