Prénom Carmen #9

Carmen Felix schrijft over mainstream, genre en niche en gaat heus haar mening niet onder bioscoopstoelen of lounge-banken steken.

Natuurlijk klikte ik in mijn NPO Start Plus-app gulzig op De kuthoer. Een film met zo’n lekkere clickbaittitel, daar verspil ik graag essentiële levensuren aan. Alleen al dat de makers besloten om het woordje kut en het woordje hoer in de titel te stoppen, vind ik een high five waard. Ik hou van polderrebellie. En ik werd slechts gedeeltelijk teleurgesteld. De film gaat over een doodgewone columniste die haar hatelijke reaguurders besluit te vermoorden. That’s it. Gelukkig blijkt Katja Herbers best capabel als het op het spelen van moordlustige kuthoeren aankomt, maar laat me je dit zeggen: het was geen Bumperkleef.

Als we het dan toch over films hebben die ook geinige nu.nl-artikeltjes hadden kunnen zijn: Bumperkleef heeft het zowaar geschopt tot mijn top 10 van 2019 met z’n catchy titel en herkenbare premisse. Deze keer: het leed dat road rage heet. Met in de hoofdrol een misselijkmakend babyboomerige bad guy die je bij z’n Gant-pullover wil grijpen en langs de snelweg wil laten lopen.

Zoveel deed De kuthoer helaas niet met me. Katja begint heel plots, na het lezen van wat reacties online, met het vermoorden van mensen die het niet met haar columnpjes eens zijn. Er mist een soort spanningsboog of in elk geval meer dreiging. Maar het idee is leuk. Sorry voor die dooddoener, maar het idee is echt heel leuk. Ik hou daar dus van, films met simpele ideetjes en een retegoeie uitwerking. Maar waarom zijn ze zo zeldzaam? Natuurlijk, we hebben een Dames 4, over een meid van midden dertig die pissig aanziet hoe iedereen om haar heen aan de haal gaat met relaties, kinderen en hypotheken en daarom al haar agressie in een amateurvoetbalteampje stopt. Simpel idee, bijna saai als ik het zo oneer­biedig samenvat, maar jezus wat een leuke film was dat. Meer van dit alsjeblieft!

Om de vaderlandse filmindustrie te helpen, heb ik alvast wat leuke, herkenbare en hartstikke Hollandse premisses op een rijtje gezet. Jatten mag. Ik wil gewoon een keer wat anders dan de zoveelste Weg van jou met Soof naar de Hartenstraat, te Ibiza.

Wat denk je van: een sexy horrorfilm over een jonge caissière die telefonerende klanten die weigeren hun telefoon op te hangen bij het afrekenen, gaat stalken en martelen? Een emotioneel drama over een in het slop geraakte beauty-vlogger die uit wanhoop maar gewoon zelf haar spulletjes gaat kopen en op Instagram doet alsof ze die producten opgestuurd heeft gekregen? Een actievehikel dat in één take is opgenomen en zich volledig afspeelt in Kruidvat Hellevoetsluis waar Kassandra (36) de kluis met 40 euro en een rolletje Stophoest met haar leven beschermt? Een vrolijke avonturenfilm over drie PostNL-bezorgers die in een race tegen de klok zoveel mogelijk pakketjes bij chagrijnige buren door het hele land moeten bezorgen? De mogelijkheden zijn eindeloos. Ik ben in tijden niet zo enthousiast geweest.