Focus: Sprouts Film Festival 2023

Het ecofestival Sprouts Film Festival is toe aan de tweede editie. Geen deprimerend klimaatfestival, maar een festival dat oproept tot (klimaat)protest. Het doet dat met twee competities: de Debuutcompetitie en de Eco Competitie. Daarnaast is er het Eco Shorts Program.

Niets mis met festivals waarin bezoekers zich onderdompelen in een filmbubbel, maar Sprouts wil meer zijn dan dat. Het festival wil de cinema tot een ‘plek van protest’ maken. Dat is nodig, omdat ‘het gevecht tegen klimaatverandering zo langzaam vooruitgaat’. Het festival wil bezoekers motiveren om in actie te komen.

Idealistisch? Vast wel, maar het festival verwijst naar de Franse filosoof Gaston Bachelard, die in bomen een metafoor ziet voor de menselijke verbeelding. Zoals bomen een verbinding vormen tussen aarde en lucht, zo verbindt de menselijke verbeelding de werkelijkheid met de gedroomde wereld. Zonder dromen geen toekomst. En zonder toekomst geen dromen.

In de festivalfilms is die gedroomde toekomst nog ver weg. De zes films in de Eco Competitie tonen veelal werelden waarin hard gevochten moet worden voor een harmonieus ecologisch bestaan. Zoals in de openingsfilm Dos estaciones (Juan Pablo González), over de ineenstorting van een Mexicaans tequila-imperium door het oprukkende mondiale kapitalisme. In Anatolian Leopard (Emre Kayis) moeten dierentuinmedewerkers alles op alles zetten om te voorkomen dat hun dierentuin in handen valt van vastgoedontwikkelaars.

In het Bulgaarse Fishbone (Dragomir Sholev) leidt een op het strand van de Zwarte Zee aangespoelde dode dolfijn tot oorlog tussen politie en natuurbeschermers. En in het Canadese Until Branches Bend (Sophie Jarvis) wordt een vrouw die een gevaarlijk insect ontdekt in een perzik in haar agrarische gemeenschap niet serieus genomen.

In Utama (Alejandro Loayza Grisi) staat een oud Boliviaans echtpaar, dat al hun hele leven in de bergen woont, voor de keuze weg te gaan of te blijven als de grond door klimaatverandering uitgedroogd en onvruchtbaar is geworden. En in de dystopie Vesper (Kristina Buozyte en Bruno Samper) tenslotte probeert een dertienjarige dochter met haar verlamde vader te overleven in een postapocalyptische wereld.

Het is geen vrolijk stemmend beeld dat opdoemt uit deze zes films, maar wel een (impliciete) oproep tot actie en protest.

De Debuutcompetitie telt eveneens zes films: All the Colours of the World Are Between Black and White (Babatunde Apalowo), Elaha (Milena Aboyan), La jauría (Andrés Ramírez), Safe Place (Juraj Lerotić), Semret (Catalina Mona) en Shadow (Bruce Gladwin).

Naast de twee competities zijn er zes ecoshorts te zien. Het festival besluit met de fictiefilm How to Blow Up a Pipeline (Daniel Goldhaber), over een groep radicale eco-activisten die, het praten over klimaatverandering zat, besluiten om een oliepijpleiding op te blazen. Goed idee of ontsporend activisme?

Sprouts Film Festival | 10 t/m 14 mei | Studio/K, Amsterdam