Focus: Roffa Mon Amour
Knife + Heart
Zomer, dus tijd voor het Roffa Mon Amour Film Festival. De zevende editie wordt van 17 t/m 28 juli in LantarenVenster en het Drijvend Paviljoen gehouden. Voor iedereen die van films houdt die buiten de lijntjes kleuren. Ook zijn er nieuwe scores bij films.
Uit de festivalnaam Roffa Mon Amour spreekt liefde voor Rotterdam (in straattaal Roffa), maar het festival had ook Cine Mon Amour kunnen heten, want het draait om filmliefde. De organisatoren spreken van ‘een fijne balans van films van nieuwe makers en films die de cinematografische en artistieke geschiedenis markeren’. Op Roffa Mon Amour geen mainstream, maar gedurfde eerste of tweede films van makers en interessante muziekprogramma’s.
Het festival opent 17 juli met Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives van Apichatpong Weerasethakul. Nee, dat is geen nieuwe film, hij stamt uit 2010, maar er is een nieuwe live uitgevoerde score van de experimentele jazzcomponist en producer Jameszoo bij te horen. Er zijn meer nieuwe scores: op 26 juli voeren onder meer Tammo Hesselink, Nadia Struiwigh, Laura Agnusei en Keimpe Koldijk door hen nieuw gecomponeerde muziek uit bij archiefbeelden uit Eye en Beeld en Geluid. Ook begeleiden zij muzikaal de beelden van videokunstenaars Masato Tokumaru en Daiji Hama.
Er zijn twee films van nieuwe makers. In Yann Gonzalez’ Knife + Heart (2018) speelt Vanessa Paradis een alcoholistische pornoregisseur, die als de politie het laat afweten zelf op zoek gaat naar een seriemoordenaar die de pornoacteurs uit haar films afslacht. De film speelt zich af in de sfeer van de gay pornocinema van de jaren zeventig en is een hommage aan het Italiaanse giallo-genre en de slasher-film. Om dat te benadrukken vertoont het festival Knife + Heart samen met Tenebrae (1982) van Dario Argento, de grootmeester van de giallo.
De tweede nieuwe maker is Ash Mayfair, van wie het speelfilmdebuut The Third Wife is te zien. In de negentiende eeuw in Vietnam brengt een geheime liefde de derde vrouw van een landeigenaar in levensgevaarlijke problemen. Omdat de Vietnamees-Franse regisseur Tran Anh Hung (Cyclo, 1995; Norwegian Wood, 2010) bij The Third Wife als mentor optrad, vertoont het festival bij deze film Anh Hungs sensuele speelfilmdebuut The Scent of the Green Papaya (1993).