Film Inzicht trekt gericht be­zoekers naar bios­coop

Een postercampagne, een paar recensies en wat nieuwsbrieven zijn doorgaans niet genoeg om bezoekers te mobiliseren voor een Nederlandse film. Het bureau Film Inzicht, dat deze week tijdens het Nederlands Film Festival werd gelanceerd, heeft een effectievere methode. Door doelgroepen vroegtijdig te benaderen wordt een publiek bereikt dat anders niet of zelden naar de bioscoop gaat.

Het marktaandeel van de Nederlandse film steeg vorig jaar weliswaar met 3%, maar is met nog geen vijfde van het totaal aantal bezoekers onverminderd laag. Veel films – in het bijzonder documentaires – krijgen niet de aandacht die ze verdienen en verdwijnen vaak na korte tijd geruisloos uit de filmtheaters. “Doodzonde”, vindt Jeffrey de Graaff. Daarom is hij met MN Media-partner Ignas van Schaick en het duo Pauline Verhoeven-Stefan van Erp van Triple P Entertainment een nieuw initiatief gestart: Film Inzicht. “Uit eigen ervaring weten we dat je er met traditionele marketing en publiciteit niet komt. Dus hebben wij gaandeweg geleerd al vroeg in het productieproces – eigenlijk nog voordat de film gemaakt wordt – ons af te vragen voor wie die film bedoeld is en hoe hij kan uitgroeien tot een publiekstrekker.”

De Graaff gebruikt er de term ‘outreach’ voor en het komt neer op het heel vroeg identificeren van de doelgroep en die actief benaderen. Hij geeft zijn eigen productie De Wilde Noordzee als voorbeeld. “Daar hebben we vier jaar aan gewerkt. Meteen in de beginfase zijn we op zoek gegaan naar individuen en organisaties die één-op-één aansluiten bij het onderwerp: groene organisaties en NGO’s als het Wereld Natuur Fonds, maar ook lokale overheden of mensen die actief zijn op LinkedIn en daar zijn uitgegroeid tot autoriteit. Daarnaast hebben we educatiemateriaal ontwikkeld dat scholen gratis kunnen afnemen.”

Die vroege contacten werden meegenomen in het maakproces van de film en stonden niet alleen als publiek klaar toen het premièretijd was, maar ontpopten zich ook als ambassadeurs. Mede daardoor wist De Wilde Noordzee ruim 160 duizend bezoekers te trekken, een veelvoud van het bezoekersaantal dat de gemiddelde Nederlandse documentaire trekt.

“Ik zie ook andere filmproducenten die volgens dezelfde methode werken”, vertelt De Graaff. “Human Forever (2023), volledig geproduceerd en gedistribueerd door Jonathan de Jong, gaat over dementie. Dat is een in de basis smal onderwerp, maar hij wist zo goed medewerkers uit de zorg te bereiken dat er toch veel bezoekers waren.” Deze aanpak werkt volgens De Graaff goed bij films met een maatschappelijk thema en uiteraard niet bij een mainstream romcom. “Je bereikt vaak groepen die anders niet naar de bioscoop of het filmtheater zouden gaan – echt nieuw publiek.”

Filmmakers met geëngageerde projecten kunnen aankloppen bij Film Inzicht, dat op basis van jarenlange ervaring een blauwdruk heeft ontwikkeld voor outreach. “We kunnen een plan schrijven waar iemand anders mee verder kan of we doen de hele uitvoering”, vertelt De Graaff, die de taakverdeling binnen het bureau toelicht. “Pauline is de publicist die meer doet dan alleen traditionele media en ook denkt in termen van e-zines, personeelsbladen en intranetposts. Ignas is door de ervaring met zijn eigen producties erg thuis in de partijen die zouden kunnen passen bij een filmplan. Stefan is de projectmanager. En ik ben de marketeer en specialist die de verbinding met de doelgroepen vormgeeft.”

Die verbinding stopt overigens niet op het moment dat de film zijn première beleeft. “Het mooie aan vooral documentaires met maatschappelijke thema’s is dat ze vrij tijdloos zijn. Onze eigen productie Onder het maaiveld, over bodemleven en stikstofproblematiek, was in 2023 met 43.009 bezoekers een van de best bezochte documentaires van het jaar. Maar hij wordt nog steeds gedraaid, in de vorm van community screenings en bij gemeentediensten. Als je films goed koppelt aan hun publiek kunnen ze een veel langer leven hebben.”

Maar daar moet je wel wat voor over hebben. Outreach is extreem arbeidsintensief en vergt een lange adem, bevestigt De Graaff. “Maatschappelijke organisaties hebben vaak geen idee dat film voor hen een heel effectief instrument kan zijn. En het is vaak zoeken naar een speld in een hooiberg voordat je de juiste beleidsmedewerker te pakken hebt, waarvan dan ook te hopen is dat hij er een tijdje blijft zitten. Het is een kwestie van polite persistence. Wij bellen niet één of twee keer maar tien of twaalf keer.”