Look Back

Een prachtig vormgegeven, ontroerende animatie over vriendschap, eenzaamheid, loyaliteit, doorzettingsvermogen, de liefde voor manga en de gevolgen van succes.

Fujino is een jonge scholier die met succes elke week een manga tekent in de schoolkrant. Ze wordt er uitbundig voor geprezen en is tevreden met haar werk, totdat er een nieuw talent opduikt in de vorm van Kyomoto, een meisje dat vanwege haar angststoornis niet naar school kan, maar buitengewoon veel tekentalent heeft. Haar tekeningen zijn vloeiend en hebben een diepgang die ontbreekt in het werk van de populaire Fujino. Wanneer Fujino beseft hoeveel verder haar rivaal is in haar artistieke ontwikkeling, stort ze zich volledig op het tekenen. Die ongezonde toewijding leidt tot een enorme productie, maar niet tot tevredenheid.

Een paar jaar later wordt Fujino gevraagd het middelbareschooldiploma van Kyomoto bij haar langs te brengen, en dan ontmoeten de twee elkaar voor het eerst. De teruggetrokken Kyomoto blijkt een enorme bewonderaar van Fujino en de liefde voor manga brengt ze eindelijk bij elkaar. In een mooie sequentie zien we hoe de vriendschap zich ontwikkelt: de twee tekenen eindeloos lang samen hun strips, ze gaan erop uit en Kyomoto komt op plekken waar ze nooit eerder was. Aan de uitgestoken hand van Fujino leert Kyomoto de grote, boze buitenwereld langzaam een beetje kennen. Samen winnen ze zelfs een tekenwedstrijd en daarmee een deal om commercieel manga’s te maken.

Het verhaal wordt verteld in prachtige, heldere visuals, met handgetekende animatie tegen warme, gedetailleerde achtergronden, omlijst door een zeer effectieve score. Het roept ontroering en vertedering op over de bijzondere vriendschap tussen de twee, die elkaar naadloos aanvullen en aanvoelen. Net als in hun gezamenlijke strips maken de tegenstellingen hun verhaal en relatie waardevol en interessant. De film geeft ook inzicht in de meedogenloze wereld van de commerciële manga-industrie, waar alles draait om productiviteit en efficiëntie. Een wereld waarin geen plek is voor gevoelige wezens als Kyomoto, die dan ook achterblijft terwijl Fujino de succesladder beklimt. Een relatief succes, omdat er geen tijd of energie overblijft om ervan te genieten.

Het is mooi hoe hun beider persoonlijkheden worden gereflecteerd in hun werk: Fujino als de scherpzinnige, vlotte, realistische tekenaar en Kyomoto die de dromerige, poëtische en sfeervolle achtergronden creëert. De magisch-realistische wending aan het einde van de film geeft troost en hoop in dit gevoelige sprookje. Wat ook mooi is, is het bijna compleet ontbreken van volwassen personages, zodat het perspectief volledig bij de twee hoofdpersonen blijft en er alle ruimte is voor de complexe gevoelens die huizen in tienermeisjes.