Upload Cinema (april 2012)

In zijn column belicht Upload Cinema-redacteur Ebele Wybenga maandelijks het programma van het populaire webfilmbioscoopprogramma.

Daar staat hij, de mediamagnaat van vandaag, met in elke hand een onveilige granaat. Suroosh Alvi, mede-oprichter van Vice, is via Egypte de Gazastrook binnengekomen. Om verslag te doen van het leven onder het gezag van Hamas en het gezoem van Israëlische drones. Hij is achter een hobbelende vrachtauto vol onontplofte bommen aangereden en nu staat hij bij de kuil waarin deze onschadelijk gemaakt gaan worden. Suroosh wordt nerveus van grappenmakende Palestijnen om hem heen, die hem de onbetrouwbare munitie in handen hebben gedrukt. Met de zin ‘Stupid in a smart way, smart in a stupid way’ typeert hij het media-imperium dat hij heeft helpen opbouwen. En hij leeft ernaar. Ted Turner of Rupert Murdoch zou zich nooit zelf in een conflictgebied wagen.
Vice is een schizofreen fenomeen. Ik leerde het kennen door het magazine dat gratis opgepikt kon worden in winkels waar de doelgroep — toch het makkelijkst aan te duiden met het gehate woord hipsters — haar ironische outfits kocht. Het blad was niet aan mij besteed. Geïntrigeerd door het succes las ik het boek News, nudity & nonsense met de spraakmakendste artikelen uit de Engelstalige editie. Onderzoeksjournalistiek gemengd met piemelgrappen, zinloos bloot en onverstandige lifestyle, zoals de makers het zelf omschrijven. Nu is de videosectie van Vice, te vinden op vbs.tv, mijn eerste alternatief voor Uitzending gemist. Op het eerste gezicht bekijkt Vice de wereld met de melige achteloosheid van een blowende tiener. Pas als je hiervoor gevallen bent merk je de oprechte nieuwsgierigheid op die erachter zit en hoeveel ballen de makers soms hebben.
Wie gewend is aan traditionele journalistiek is meestal al afgehaakt. Je reist als kijker mee naar de wonderlijkste plekken ter wereld met een bebaarde oudere jongere in korte broek. Niet met een oorlogsverslaggever in scherfvest of een buitenlandcorrespondent in blazer. De andere oprichter, Shane Smith, ging als ’toerist’ naar Noord-Korea, wat een levensgevaarlijke persoonlijke reportage opleverde vanuit een land waar ontmaskerde journalisten hetzelfde lot wacht als spionnen. CNN ging een samenwerking aan met Vice, omdat deze Jackass-journalistiek de internetgeneratie wel weet te grijpen. En mij nu ook. Met journalistieke maar uiterst subjectieve webvideo’s bereikt Vice een doelgroep die niet meer naar het journaal of überhaupt naar televisie kijkt. Het doet steeds meer nieuws naast nudity en nonsense, misschien omdat onverschilligheid vooral aantrekkelijk is in zorgelozer tijden. Tegelijkertijd vraagt de onrust van vandaag om meer dan hervonden ernst. Daarom blijft meligheid deel van de mix.