Upload Cinema (januari 2012)

De zwarte rechthoek

In zijn column belicht Upload Cinema-redacteur Ebele Wybenga maandelijks het programma van het populaire webfilmbioscoopprogramma.

Mijn ouders hadden een kleine televisie op een tafeltje met rolletjes eronder. Je kon hem wegrollen naar de donkerste hoek van een kamer en hem verstoppen. Zo verzetten ze zich tegen een te grote invloed van televisie op hun leven. Een beeldscherm is altijd een dominante aanwezigheid in een kamer. Ook als hij uitstaat vormt het een zwart gat dat trekt aan je blik. Centraal en symmetrisch opgesteld heeft een televisie-uitstalling in veel huishoudens iets weg van een altaar. Helemaal als er een home-cinema systeem aan vast zit. Niet geheel vreemd als je bedenkt dat het na een auto vaak het kostbaarste bezit is. Rijkdom uitgedrukt in inches. Een van mijn dromen vroeger, gezien in de etalage van de meest luxueuze hi-fi winkel, was een spiegel in een lijst die veranderde in een tv. Het leek me geweldig om in de badkamer tandenpoetsend het journaal te kunnen kijken. In de woonkamer zou je kunnen ontkomen aan het sleurende kracht van het zwarte vierkant. Wat een wonderlijke sensatie moet het zijn om je eigen weerspiegeling met een druk op de knop te vervangen door een onbekende beeldenstroom. Een gadget dat zowel tv-minnende als tv-hatende gasten zou imponeren.
Toen ik ging studeren en uit huis ging nam ik geen televisie. Mijn laptop en een internetverbinding waren genoeg. Had ik iets gemist dan kon ik het meestal online terugkijken. Ik merkte om me heen dat ook andere studenten geen tv meenamen of kochten. Bijkomend voordeel was dat onze kamers niet werden ontsierd door zo’n dominante kast. Voor de internetgeneratie was televisie kennelijk geen belangrijke behoefte meer. Toch heeft het niet geleid tot meer quality time of meer uitgelezen romans. Internet is als aandachtstrekker namelijk nog geniepiger en hardnekkiger dan televisie. En een stuk minder ontspannend bovendien. Televisie kijken is passief, je zet hem aan en valt ergens in. Online word je voortdurend herinnerd aan wat je nog meer zou kunnen doen. Televisie vreet je tijd, vaak met zinloze programma’s. Maar internet put je ook nog eens uit doordat je onrustig zoekt zonder te weten wat je hoopt te vinden, met een oneindige ketting van klikken. Ik heb nog altijd geen televisie maar begin te verlangen naar de eenvoud van het zappen. Daarom ben ik nu op zoek naar mijn oude droom: de spiegel-tv. Het liefst zou ik er eentje vinden op marktplaats, uit de jaren 90.

Geschreven door Ebele Wybenga