Upload Cinema (april 2011)

In zijn column belicht Upload Cinema-redacteur Ebele Wybenga maandelijks het programma van het populaire webfilmbioscoopprogramma.

YouTube zit letterlijk in je vingers. Probeer het maar met gesloten ogen op een imaginair toetsenbord. Wijsvinger rechts, ringvinger rechts, wijsvinger rechts. Wijsvinger links, wijsvinger rechts, wijsvinger links, middelvinger links. punt com. De thuishaven van de verveelde mens opent zich na enter. Je wist niet dat je erheen wilde, het ging automatisch, in dat verloren moment voor je écht verstandig aan het werk gaat en je vingers de beslissing maken voor je afwezige hoofd. Je kijkt webvideo om even op te laden op momenten dat je eigenlijk iets anders hoort te doen. Die baby die lacht alsof de zon opkomt, herstelt je vertrouwen in de wereld. De niezende panda geeft je een endorfineshot. Een oude Coca Cola commercial ontroert je. Was alles in de jaren zeventig overbelicht? Je gniffelt bij de blokkerige bedrijfsvideo van het Russische energiebedrijf Gazprom, gedragen door het patriottistische Gazprom-lied. ‘Let’s drink to you, let’s drink to us. Let’s drink to all the Russian gas!’ Gelukkig met Engelse ondertiteling. ‘You’ll never ever find a surer friend than Gazprom.’ Nog naneuriënd, een paar klikken verder, wordt je ondergedompeld in een reclameactie van T-Mobile. Op een Londens treinstation breken ogenschijnlijk gewone reizigers spontaan uit in een gezamenlijke dans. Voorbijgangers kijken in verbijstering en verrukking toe. Je kan niet anders dan het spektakel schaapachtig ondergaan. Een vertoon van sociale interactie, verrassende ontmoetingen en avontuur buitenshuis. En jij zit in je eentje achter je laptop je werk uit te stellen. Zo snel als de filmpjes je stemming verbeteren, zo snel is je vrolijkheid voorbij als het rode streepje op de afspeelbalk op is. Webvideo verhoudt zich tot een bioscoopavond als eenzaam genoten comfortfood tot een diner voor twee. Je hoort je eigen lach wegsterven in een lege kamer. De ervaring deel je misschien met je internetvrienden, door een steriel klikje, maar het directe contact ontbreekt. Hoe anders dan wegzinken in rood pluche, terwijl het licht dempt, mobieltjes respectvol muten en het geklets verwachtingsvol wegsterft. Om na de voorstelling na te praten met blauwe tanden van de rode wijn in een theatercafé met afbladderend art-deco behang. Upload Cinema verbindt het allemaal door een selectie van de beste webvideo’s naar het bioscoopscherm te brengen. Het resultaat van obsessief YouTube kijken en lange discussies tussen filmfreaks en internetfanaten. Samengebald tot een maandelijks programma dat je endorfineniveau sterker boost dan vijf emmers Ben & Jerry’s. Gegarandeerd zonder schuldgevoel.