Uitgelicht – 31 juli 2016

  • Datum 31-07-2016
  • Auteur
  • Deel dit artikel

Red Road

Architectuur
cinescope.nl
In veel films speelt de omgeving een neutrale rol, maar er zijn ook films waarin de omgeving even belangrijk is als de personages. Kan iemand zich Godards à bout de souffle in een andere stad dan Parijs voorstellen? Filmtheater Cinescope in Almere richt met een architectuurreeks de aandacht op de rol van de omgeving. Op 5 februari staat red road van Andrea Arnold op het programma. De film uit 2005 gaat over een vrouw die op een bewakingscamera een man herkent, die zij gaat volgen. Het leidt tot een tocht door een desolate stedelijke omgeving, waarin we Glasgow herkennen. De locale VVV zal niet blij zijn met red road, want hij schetst geen feestelijk beeld van de stad aan de Clyde. Belinda van de Graaf formuleerde het als volgt in haar recensie in de Filmkrant. "Je merkt dat je stokstijf hebt zitten kijken, aan het doek gekleefd, ‘gefascineerd’ door een buurt met net iets te veel honden, net iets te veel rondslingerend afval, en een vrouw die daar net iets te gretig in rond wil waren." Dat Glasgow een fijne stad is voor desolate beelden, wisten we trouwens al van veel andere films. Wie na red road de smaak van Glasgow te pakken heeft, moet zeker small faces van Gillies Mackinnon op dvd gaan zien. Prachtige film over twee opgroeiende broertjes in het Glasgow van de jaren zestig.

IDFA on tour
idfa.nl
Het is jammer dat het fraais dat op veel festivals is te zien, na het festival meteen weg is. Om dat euvel een beetje te ondervangen, stuurt het documentairefestival IDFA sinds een paar jaar na afloop van het festival onder de titel ‘IDFA on tour’ een kleine selectie het land in. Het betreft deze keer vier films. the tailor (Oscar Pérez, 2007) is een bitterzoete komedie over een mopperende Pakistaanse kleermaker in Barcelona. In to see if I’m smiling (Tamar Yarom, 2007) komen jonge vrouwen in het Israëlische leger aan het woord. septembers (Carlos Bosch, 2007) werpt een blik achter de tralies van een Spaanse gevangenis. En end of the rainbow (Robert Nugent) volgt een multinational in Guinee die de locale bevolking inschakelt voor de exploitatie van een goudmijn. De films zijn te zien in Parkfilmhuis in Alphen aan den Rijn, Cinema Amstelveen, Filmhuis Den Haag en Lantaren/Venster in Rotterdam. Voor data: zie de website van IDFA.

Neorealisme
lantaren-venster.nl
Het Italiaanse neorealisme kennen we van films, maar minder bekend is dat de wortels ervan in de fotografie liggen. Toen Vittorio de Sica (fietsendieven) en Roberto Rossellini (roma, città aperta) onder Mussolini’s regime nog brave kostuumfilms en melodrama’s maakten, waren fotografen al bezig met het vastleggen van de werkelijkheid. In vergetelheid geraakte fotografen, met als belangrijkste Federico Patellani, Pietro Donzetti, Mario Giacomelli, Mario de Biasi en Franco Pinna, legden het leven van gewone mensen vast. Zij schuwden niet om schrijnende armoede te laten zien. Het bracht hen geregeld in conflict met Mussolini’s regime, want dat zag fotografie als middel om de zegeningen van het fascisme te propageren. Het Fotomuseum in Rotterdam brengt met de tentoonstelling ‘NeoRealismo: de nieuwe fotografie in Italië, 1932-1960’ een hommage aan de neorealistische fotografen. De expositie, die nog tot 9 maart duurt, geeft een imponerend overzicht van hun werk. In het kader van de tentoonstelling vertoont Lantaren/Venster vier filmhoogtepunten uit het neorealisme. Twee ervan zijn van Luchino Visconti. ossessione (1943) baseerde hij op James M. Cains roman The postman always rings twice. In de Povlakte voert seksuele passie een stel naar de ondergang. In la terra trema (1948) spelen vissers op Sicilië hun leven van armoede en uitbuiting na. Fictie en werkelijkheid gaan in de film een krachtig verbond aan. In umberto d (1952) voert Vittorio De Sica een oude man op die alleen nog in zelfmoord een uitweg ziet voor zijn armoede. il posto van Ermanno Olmi uit 1962 portretteert twee tieners die om te overleven hun dromen moeten vergeten. Prachtige films met het hart op de goede plaats.

ossessione in Rotterdam

Amsterdam Shorts!
debalie.nl
Cinema de Balie en filmtheater Kriterion presenteren eind mei het vijfdaagse kortfilmfestival Amsterdam Shorts!. Het hart van het festival is een internationale competitie die open staat voor iedereen. Amateurs en professionals kunnen films insturen. Om het publiek alvast een voorproefje te geven, vertoont Cinema De Balie de komende maanden een aantal dagen korte films. De eerste zijn op 15 en 16 februari. Onder de titel ‘Cinema on cinema’ zijn kortfilms te zien die een nieuwe betekenis geven aan bestaand filmmateriaal. Op het programma staan zes films. just like the movies (Michal Kosakowski, Oostenrijk, 2006), fast film (Virgil Widrich, 2006, Oostenrijk), fest der liebe (Tim Rexi Weller, 2006, Duitsland), bitches brew (Heidrun Holzfeind, 2006, VS), dreamwork (Peter Tscherkassy, 2001, Oostenrijk) en home stories (Matthias Muller, 1990, Duitsland).

Feest in Cavia
filmhuiscavia.nl
Filmhuis Cavia bestaat vijfentwintig jaar en viert dat met bloemenfoto’s in de foyer, maar natuurlijk ook met films. Op het programma staan roemruchte films uit het recente verleden, met vooral veel aandacht voor Denemarken. Te zien zijn: hana-bi (Takeshi Kitano, 1997), the commitments (Alan Parker, 1991), babette’s feast (Gabriel Axel, 1987), ronja de roversdochter (Tage Danielsson, 1984), the idiots (Lars von Trier, 1998), together (Lucas Moodysson, 2000), the boss of it all (Lars von Trier, 2006) en italian for beginners (Lone Scherfig, 2000).

the idiots in Filmhuis Cavia

Aliens in de Melkweg
melkweg.nl
Het nieuwe jaar een beetje verward begonnen? Dan is de Melkweg in Amsterdam dé plek voor u, want daar zijn de vier alien-films te zien. Liefhebbers weten nu genoeg, maar voor niet ingewijden toch maar even de titels: alien: the director’s cut (Ridley Scott, 1979), aliens (James Cameron, 1986), alien 3 (David Fincher, 1992) en alien 4: resurrection (Jean-Pierre Jeunet, 1997). Als extraatje is alien vs predator van Paul W.S. Anderson te zien. Wie na deze films nog niet genoeg heeft van buitenaardse wezens kan in de reguliere bioscoop naar aliens vs predator 2.

Filmles
verkadefabriek.nl
In de Verkadefabriek in Den Bosch kunt u zich laten bijscholen in filmkennis. Op 21 februari start de cursus L’histoire du cinéma Français. U hoeft niet te schrikken als u geen Frans spreekt, want de cursus wordt gewoon in het Nederlands gegeven. In acht lessen wordt met een lezing en een film teruggeblikt op de hoogtepunten uit de geschiedenis van de Franse film. Aan de orde komen invloedrijke regisseurs en stromingen als het poëtische realisme, het surrealisme en de Nouvelle Vague. Ook worden grote filmsterren — Frankrijk is een van de weinige landen met echte filmsterren — en het verschil in acteerstijlen besproken. We moeten denken aan sterren als Catherine Deneuve, Jean-Paul Belmondo, Jeanne Moreau, Isabelle Huppert en Romy Schneider. Naast bijspijkeren van uw kennis van de Franse filmgeschiedenis kunt u zich in de Verkadefabriek ook verdiepen in film en psychiatrie. Vorige maand was de eerste van drie lessen. De tweede les op 19 februari gaat in op de psychiatrische (zelfmoord)thematiek in the virgin suicides (Sofia Coppola, 1999). Volgende maand wordt de korte cyclus op 18 maart besloten met k-pax (Ian Softley, 2001).

Catherine Deneuve en Isabelle Huppert in een cursus in Den Bosch

Jean Rouch
filmhuisdenhaag.nl
Filmhuis Den Haag brengt van 8 t/m 13 februari met zeven films een hommage aan Jean Rouch, een van de grondleggers van de antropologische film en de Cinema Verité. De in 1917 in Parijs geboren Rouch studeerde af als ingenieur. Toen hij in Afrika werkte, begon hij gedragingen en gewoonten van stammen vast te leggen. Het bijzondere van Rouch was dat filmen voor hem geen eenrichtingsverkeer was. Lang voordat het besef doordrong dat documentairemakers invloed hebben op hun onderwerp — mensen gaan zich anders gedragen als een camera in de buurt is — gaf Rouch zich rekenschap van zijn aanwezigheid. Dat Rouch, die zowel speelfilms als documentaires maakte, voor de troepen uitliep, bleek ook uit de speelfilm moi un noir (1957), die hij in Niger samen met de hoofdrolspelers regisseerde. Rouch noemde deze benadering ‘gedeelde antropologie’. De filmmaker was tot op hoge leeftijd actief. Hij stierf op 86-jarige leeftijd in 2004 in het harnas als gevolg van een auto-ongeluk in Niger. Het Filmhuis Den Haag vertoont van hem: moi un noir (1957), les maîtres fous (1955), chronique d’un été (1961), la chasse au lion à l’arc (1965), petit à petit (1971), bateau givre (1987), madame l’eau (1993). Ook is de documentaire mosso mooso, jean rouch comme si (Jean André Fieschi, 1997) over Rouch te zien.

See you in court!
filmmuseum.nl
Het programma See you in court! over rechtbankfilms, loopt deze maand nog volop in het Filmmuseum (zie ook Uitgelicht van vorige maand). Er zijn nog vijftien films te zien met verdachten in het beklaagdenbankje. De programmasamenstellers zullen geen moeite hebben gehad om geschikte films te vinden, want er zijn honderden, zo niet duizenden, films die zich in een rechtbank afspelen. De reden ligt voor de hand: de rechtbank is een dramatische arena, waarin het draait om grote menselijke emoties. En net als in het theater is er een heldere rolverdeling met aanklagers, verdedigers en rechters. Dat in het Amerikaanse rechtssysteem jury’s een beslissende rol spelen, zorgt voor nog meer spektakel en drama. Zie Sidney Lumets klassieker 12 angry men, waarin twaalf juryleden moeten beslissen over een van moord beschuldigde jongen. Elf zijn overtuigd van de schuld van de knul, maar jurylid Henry Fonda gooit alles in de strijd om hen aan het twijfelen te brengen. Naast deze film zijn te zien: runaway jury (Gary Fleder, 2003), life of ruth (Basil Dearden, 1962), 12 (Nikita Mikhalkov, 2007), midnight in the garden of good and evil (Clint Eastwood, 1997), to kill a mockingbird (Robert Mulligan, 1962), inherit the wind (Stanley Kramer, 1960), adam’s rib (George Cukor, 1949), stavisky (Alain Resnais, 1974), an american tragedy (Josef von Sternberg, 1931) en anatomy of a murderer (Otto Preminger, 1959).

12 angry men in Amsterdam

Duitsland
filmhuisdekeizer.nl
Filmhuis De Keizer in Deventer verdiept zich met een filmcursus in de recente Duitse cinema. Aan de hand van vier films worden stijlen en trends in de Duitse cinema besproken. In das leben ist eine baustelle (1997) schetst Wolfgang Becker de economische problemen na de val van de Muur. Hoe aan werk te komen? In Tom Tykwers winterschläfer (1997) verandert een auto-ongeluk voorgoed het leven van een aantal personages. distant lights (Hans Christian Schmidt, 2003) portretteert arme Oost-Europeanen aan de Pools-Duitse grens die op zoek zijn naar een beter leven in het Westen. En gegen die wand (Fatih Akin, 2004) is een stormachtig liefdesverhaal over twee Duitsers van Turkse afkomst.

gegen die wand in Deventer

Festivals

Nederland
International Film Festival Rotterdam
23/1-3/2, Rotterdam
R Eject Film Festival
24/1-2/2, Rotterdam
Himalaya Film Festival
9-10/2, Amstelveen
Amnesty International Film Festival Amsterdam
26-30/3, Amsterdam
CinemAsia Film Festival
9-20/4, Amsterdam
Amsterdam Fantastic Film Festival
9-20/4, Amsterdam
Festiberico
10-20/4, Delft

Buitenland
Berlinale (Internationale Filmfestspiele Berlin)
7-17/2, Berlijn (Duitsland)
Fantasporto (Oporto International Film Festival)
29/2-8/2, Porto (Portugal)
Clermont-Ferrand Short Film Festival
1-9/2, Clermont-Ferrand (Frankrijk)
Brussels International Festival of Fantastic Films (BIFFF)
27/3-8/4, Brussel (België)
Cinema Novo Filmfestival
6-16/3, Brugge
Visions Du Reel Festival
18-24/4, Nyons (Frankrijk)
European Media Art Festival Osnabrück
23-27/4, Osnabrück (Duitsland)
International Short Film Festival Oberhausen
1-6/5, Oberhausen (Duitsland)
Festival de Cannes
14-25/5, Cannes (Frankrijk)

Voor meer festival informatie filmfestivals.com.

Voor nadere informatie over buitenlandse festivals of het aanvragen van inschrijfformulieren kan contact worden opgenomen met Holland Film, telefoon 020-5707575 of via hun internetsite hollandfilm.nl.

Geschreven door