The Thinking Machine 13

In online video-essays reflecteren Adrian Martin en Cristina Álvarez López elke maand op de kunst van het filmmaken.

Howard Hawks wordt als regisseur geprezen voor twee schijnbaar tegengestelde talenten. Enerzijds wordt hij gezien als iemand die kon zwelgen in ontspannen momenten met zijn personages, scènes waarin mensen gewoon wat rondhangen, een maaltijd delen, een lied zingen, een grap maken. Anderzijds zorgde hij er als meester in klassiek Hollywood altijd voor dat de plot in beweging bleef, zonder ‘dode momenten’. Hoe vond hij die balans? Een fantastisch geregisseerde scène in Ball of Fire (1941), waarin een complex groepsproces balanceert tussen twee pijlers in de plot, geeft een indruk.