Teddy Cherim – 1 maart 2012

Teddy Cherim co-regisseerde Sterke Verhalen voor een no-budget en onderzoekt de wereld van het onafhankelijk filmmaken. ‘De obstakels van een 3D ridder-pornofilm’.

De gedachte dat alles mogelijk is vind ik een van de spannendste dingen aan films maken. De enige beperking is de grens van je fantasie. Dus je begint te schrijven. Alles kan! Maar dan komt de paniek. Alles wat je schrijft moet namelijk daadwerkelijk gerealiseerd worden om überhaupt verfilmd te kunnen worden. Filmmaken is de moeder der logistieke rampen.
Stel je voor dat we een high budget 3D ridder-pornofilm gaan maken. Dit is het scenario: Ridder Houdijn wandelt (in 3D) over een uitgestorven slagveld. Ridder Houdijn baalt want hij heeft een gigantische Pyrrusoverwinning behaald. Zijn eigen leger is net zo dood als dat van de vijand. Hij is gewond en loopt richting het vijandelijk kamp (Pruisen) om te kijken of er wat te roven valt. In het tentenkamp van de Pruisen aangekomen loopt hij de grootste tent in. Die is rijkelijk gevuld met goud en duur textiel. Hij is zijn zakken aan het vullen wanneer hij iets achter een gordijn ziet bewegen. Ridder Houdijn trekt vermoeid zijn zwaard en loopt erop af. Daar staat prinses Bernadette Langebeen. Ze is zich net aan het afdrogen…
Wat betekent dit voor een filmmaker? Er moet een groot veld gevonden worden waar gefilmd mag worden. Op dit veld moeten honderden ‘lijken’ komen te liggen. Die lijken zullen gemaakt moeten worden. De lijken moeten strijdwonden hebben. De lijken moeten Pruisische en Nederlandse uniformen aan hebben. We moeten een Ridder Houdijn casten. Dat moet een man zijn van tussen de 20 en 35. Hij moet groot geschapen zijn. Hij moet beschikbaar zijn op de draaidag. We hebben passende maliënkolders en harnassen nodig (voor Houdijn een mooier harnas dan de rest omdat hij de ‘held’ is). We hebben een zwaard nodig. Misschien wel mooi als er wat loslopende war horses over het veld rennen op de achtergrond. Dit betekent dat er paardentrainers op de set moeten zijn. We hebben een boel old skool legertenten nodig voor het kamp van de Pruisen. We moeten er eentje vullen met goud en textiel. We hebben een Bernadette Langebeen nodig. Ze moet hebben: lange benen en minimaal cup B…
Opeens is het niet meer zo romantisch, dat filmen. Alles wat hierboven genoemd is moet nu geregeld worden. Honderden ‘lijken’ gaat niet lukken dus moeten we het doen met tientallen. Als we er rook overheen blazen dan valt dat niet op. Als we weinig wijde shots maken en meer close draaien dan valt het nog minder op. De war horses op de achtergrond moeten sneuvelen wegens het niet beschikbaar zijn van de paardentrainers. Maar met geluidseffecten kunnen we straks ook een boel, wordt gezegd. Problemen oplossen. Op eerste gezicht niet het enerverendste aan film maken. Maar het is onoverkomelijk. Het leuke is, dat juist door obstakels en de daarvoor bedachte oplossingen, er veel is veranderd aan het oorspronkelijke idee. Meestal blijkt het beter geworden.
Uiteindelijk kun je dan na veel herschrijven toch gaan filmen. Dan pas ben je wat mij betreft weer beland bij de ware romantiek van het filmmaken. Met dank aan het zenuwslopende en soms ronduit vervelende logistieke werk dat er aan vooraf ging, is dit moment mogelijk gemaakt: je staat op de set. Hij is misschien anders dan verwacht, maar minstens even vet. Samen met een crew strijders sta je samen op het slagveld om magic te maken. Zo blijkt alles toch mogelijk te zijn.

Teddy Cherim