Redactioneel – 20 september 2010

Daar zit je dan met een demissionair kabinet dat nog even een kwart op de cultuurbegroting wil bezuinigen. En dan moet dat nieuwe kabinet met al die rechtse hobby’s er nog komen. Zo dat is er even uit. Voordat we ook dat niet meer mogen opschrijven op straffe van korting.
Ik wilde het eigenlijk over de verbeelding hebben. Het Cinekid Festival wijdt een themaprogramma aan ‘Fantastische Verhalen’, waarin een aantal klassieke en nieuwe kinderfilms over wonderlijke wezens, magische gebeurtenissen en imaginaire vriendjes is verzameld. Het fantastische kan een geweldige vlucht zijn uit de werkelijkheid. Maar soms denk ik dat het eigenlijk andersom is. Dat mensen die in staat zijn om hun verbeelding te gebruiken een veel helderder en realistischer kijk op de werkelijkheid hebben.
Wie in staat is om te denken, in al z’n analytische en vindingrijke vormen, is in staat om over de grenzen van z’n eigen mogelijkheden te kijken.
In plaats van minder is er dus meer geld voor cultuur nodig.
Anders laten we ons terugdringen achter zelfgebouwde muren uit angst om het monster in de spiegel in de ogen te kijken.
Ik las de afgelopen weken Tony Judts Het land is moe. Verhandeling over onze ontevredenheid. Judt zegt simpele dingen, bijvoorbeeld dat economische criteria niet de enige maatgevende factor moeten zijn bij het bepalen van de kosten van een voorziening. Dat er ook sociale, milieutechnische, menselijke, esthetische en culturele waarden mee kunnen spelen.
En hij heeft het over de trein, als symbool van het moderne leven. Lees voor trein ‘kunst’ of ‘cultuur’ of ‘onderwijs’ en u begrijpt echt wat hij bedoelt: "Als we niet begrijpen dat we gezamenlijk geld aan de trein moeten besteden, komt dat niet alleen doordat we allemaal in omheinde gemeenschappen zijn gaan wonen en voor ons vervoer niets anders meer nodig hebben dan eigen auto’s, maar vooral doordat we omheinde mensen zijn geworden die niet meer weten hoe we de openbare ruimte voor ons aller welzijn moeten gebruiken."
Op perron 2a van Amsterdam CS is onder de noemer ‘Zoomscape: hoe de trein de bioscoop in reed’ de komende weken een tentoonstelling over treinen en film te zien. Cinekid voert u nog verder langs de verbeelding.

Dana Linssen