Mening – 15 november 2016

Weinig goede woorden waren er over voor de Nederlandse filmfestivals op een discussiemiddag over het waarom van filmfestivals in het hier & nu tijdens de Viennale. ‘Why show the light to the world’, heette de bijeenkomst, waar Marie-Pierre Duhamel-Muller (Cinéma du réel) het IDFA afschreef als een televisiefestival en ex-Buenos Aires-directeur Quintin Rotterdam door de tirannie van de Cinemart doodverklaarde. Dat is zo in den vreemde niet goed voor de vaderlandsliefde. Toch werd er veel zinnigs te berde gebracht. Met name over de verhouding tussen filmfestivals en de distributeurs van artfilms. In Nederland is er al een aantal jaar een dispuut gaande tussen distributeur Contact Film en het Filmfestival Rotterdam. Het IFFR is tot nu toe ongevoelig gebleken voor het argument dat festivalvertoningen van aangekochte artfilms gevolgen hebben voor de bezoekersaantallen bij de gewone uitbreng van de film. Oftewel: inkomstenderving voor Contact Film. In Wenen (en onder de aanwezigen) blijkt het heel gewoon dat het festival de kleinere (Oostenrijkse) distributeurs financieel compenseert. Of ze nu een ‘fee’ aan de sales agent of producent betalen of aan de distributeur, dat is ze om het even. Sterker nog: ze vinden het een kwestie van fatsoen om een goede verstandhouding te hebben met de distributeurs die er ook gedurende het jaar voor zorgen dat Wenen (of welke stad of land dan ook) een cinefiel klimaat heeft en houdt. Hoeft weinig aan toe te worden gevoegd lijkt mij zo. Pikanter is de kwestie lumberjacks. the last lumberjacks om precies te zijn. Wenen wilde de Chinese debuutfilm van Yu Guangyi graag vertonen. Mocht niet van IDFA. Heeft IDFA daar iets over te zeggen dan? Ja, zei Duhamel-Muller: "IDFA belooft een regisseur de non-existente Europese première", althans non-existent volgens de FIAPF — de club voor geaccrediteerde filmfestivals. "Da’s handig voor de sales, want de gewone festivalbezoeker heeft er niks aan. Die loopt zoals nu in Wenen een bijzondere film mis, die hier nu tussen wal en schip gaat vallen. En waarom? Omdat alle Amsterdammers alvast in Wenen zouden komen kijken?" Wees er dus snel bij, op het staartje IDFA dat na publicatie van deze krant nog rest. Wel even opletten. De film heet nu timber gang. Wel zo handig. Ook handig als festivals een beetje gaan samenwerken. Met elkaar. Met distributeurs. Met. Ik blijf het een geweldig idee vinden als IDFA Shadow-oproerkraaier Stefan Majakovski een baan aanbiedt. Weten we meteen of het ieder om de films gaat.

Dana Linssen