Humans of Film Amsterdam – December 2018
Wat voor invloed hebben films op het leven van gewone Amsterdammers? Een serie straatfoto’s in samenwerking met Humans of Film Amsterdam.
Aaron Wan | “Dead Poets Society (1989) is een film die me in mijn hart raakte, omdat die me inspireerde om mijn talenten te gebruiken en mijn dromen te volgen. Robin Williams speelt een leraar op een kostschool die zijn studenten poëzie, literatuur en ethiek leert om een kritische geest te ontwikkelen en om oppervlakkige kennis te overstijgen. Het sprak me erg aan, omdat hij ze inspireert om meer te ambiëren dan een kantoorbaan met een vast salaris. Nadat ik psychologie had gestudeerd, kwam ik in een heel andere carrière terecht. Ik werkte voor een Amerikaans bedrijf, waardoor ik internationaal kon reizen. De taak omvatte financiën, investeringen en aandelen. Uiteindelijk kreeg ik er genoeg van. Het salaris was superhoog, maar ik was niet gelukkig. Ik bloedde langzaam dood. Ik werkte in de verkeerde omgeving. Als een vis op het droge. Dus stopte ik ermee. Ik besloot om voor mijn droom te gaan en nam theater-, musical- en zanglessen, terwijl iedereen dacht dat ik gek was. Ze wezen er zelfs op dat het misschien te laat was om van carrière te veranderen, maar ik bleef doorgaan. Totdat ik een tegenvaller had. Ik kan redelijk goed zingen, maar in musicals geven ze de voorkeur aan acteurs die de F en G-noten kunnen zingen. Zo hoog kwam ik niet. Ik heb een lage stem die geweldig is in de Shanghai Jazz-band waarin ik zong. Ik heb uiteindelijk werk gedaan via uitzendbureaus, wat me ook ongelukkig maakte. Daarom besloot ik om een cursus filmacteren te gaan doen. Ik heb me meteen aangemeld bij castingbureaus en langzaam een carrière in acteren opgebouwd. Vandaag kan ik met trots zeggen dat ik mijn volledige salaris uitsluitend uit acteren krijg. Tegenwoordig weten veel regisseurs en castingbureaus me te vinden. Ik ben misschien nog niet superberoemd, maar ik hou van wat ik doe.”