Filmbladen – 24 maart 2016

Wat is er verder over film te lezen? De Filmkrant bespreekt maandelijks de opvallendste publicaties.

Fanzines ontlenen hun kracht aan hun vernauwde blik. Zo zien ze dingen die niemand anders ziet, maar die wel gelijk worden herkend door de liefhebbers. Godzijdank zijn er talloze cinefielen die het navelstaren tot hoge kunst hebben verheven en nog ouderwets idolaat kunnen zijn. In Nederland hebben we het onvolprezen tijdschrift Schokkend Nieuws, dat cult-, horror- en sciencefictionfilms onder een vergrootglas legt en daarbij de meest eigenaardige observaties doet. Altijd gepassioneerd, vlot geschreven, zeer goed geïnformeerd, en — heel belangrijk — ook kritisch ten opzichte van de gekeurde waar. Nu er sinds deze maand een nieuw tijdschrift op de markt is — Cut! — wordt maar weer eens duidelijk hoe waardevol zo’n kritische blik is.
Cut!, een tijdschrift over de Nederlandse film, weet elke kritische noot zorgvuldig te mijden, en dat wringt. In het eerste nummer van Cut! wordt de loftrompet gestoken over de Nederlandse film, die in de lift zou zitten en ‘hot’ zou zijn. Hiermee wordt vooral het bestaansrecht van blad onderstreept. Want wat als het even minder gaat met de Nederlandse film? Wat schrijft Cut! dan? Zou het dan nog bestaan? Het probleem van Cut! is dat elke kritiek op de Nederlandse films angstvallig wordt vermeden, omdat dit het uitgangspunt van het blad zou ondermijnen. Er valt geen onvertogen woord. Als Cut! een fanzine zou zijn (zijn er eigenlijk fans van ‘de Nederlandse film’?) dan zou het gebaat zijn bij een betere redactionele formule, waarbij passie en kritiek hand in hand gaan — soms moet je toch gewoon kwaad worden op datgene waar je van houdt. Pas dán neem je de Nederlandse film serieus.
De oplagecijfers zijn indrukwekkend (100.000), het geld dat erin wordt gepompt ook (geldschieters zijn RTL Entertainment en Dutch FilmWorks’ House of Knowledge), evenals de distributiekanalen (Bruna, AKO, Blokker) en het budget voor de mediacampagne (700.000). Elke maand zit er een gratis dvd bij het blad. Ciske de Rat bijt in het eerste nummer het spits af, aangevuld met een historische schets van de film. Origineel is de rubriek waarin suggesties worden gedaan voor de Nederlandse casting van the godfather (Jan Decleir, Jack Wouterse, Tom Jansen). Daarnaast zijn er (korte) interviews te lezen met Yorick van Wageningen, Thijs Römer, Marco Borsato en Melody Klaver, waarbij het vooral opvalt dat lang niet alle artikelen door een auteur zijn ondertekend. Als die er al staat, dan is die na lang zoeken piepklein aan de zijkant te vinden. Wie zijn die ghostwriters? Hopelijk krijgen we daar in de volgende nummers beter zicht op, en wie weet vindt het tijdschrift daarmee tegelijkertijd een eigen stem, iets wat onontbeerlijk is voor een blad dat zich zo heeft gespecialiseerd.

Mariska Graveland