Evenementen – 6 februari 2017

Abel Ferrara
Cinéma Arabe
cinemaarabe.nl
De reden kennen we niet, maar Nederland heeft twee Arabische filmfestivals. Er is het Arabisch Filmfestival, maar daarnaast is er het Cinéma Arabe Festival. Het eerste festival heeft als thuisbasis Rotterdam, Cinéma Arabe Amsterdam. Het laatstgenoemde festival beleeft van 2 tot 15 november zijn tweede editie. Cinema de Balie en De Uitkijk zijn het festivalhart, maar een selectie van het programma is te zien in Lux (Nijmegen), Plaza Futura (Eindhoven), ’t Hoogt (Utrecht) en Cinescope (Almere). Het programma staat dit jaar in het teken van jonge talentvolle filmmakers, waarbij de schijnwerper vooral op vrouwen is gericht. Te zien zijn korte en lange documentaires en fictiefilms, die een Arabische achtergrond hebben door de maker of het onderwerp. De keuze voor vrouwen is ingegeven doordat de rol van vrouwen in de Arabische wereld aan het veranderen is. Vrouwenemancipatie staat in veel Arabische landen op de politieke agenda. Film speelt in die strijd voor vrouwenrechten een grote rol. In i have something to tell you onderzoekt filmmaakster Dalila Ennadre wat in haar geboorteland Marokko is veranderd sinds de hervorming van het familierecht in 2004. Naast films van en over vrouwen bevat het festival twee specials. In ‘Aljazeera ongecensureerd’ draait het om documentaires en reportages van de Arabische nieuwszender Aljazeera. In ‘Cinema en religie’ zijn klassieke Arabische films over religie te zien.
Cinema Iran
debalie.nl
Cinema de Balie in Amsterdam presenteert van 15 tot en met 19 november Cinema Iran. Het programma bestaat uit vier speciaal voor de gelegenheid geïmporteerde films. Te zien zijn leila (Darioush Mehrjui, 1997), waarin een kinderloze getrouwde vrouw geconfronteerd wordt met een tweede vrouw, die voor nageslacht moet zorgen. cease fire (Tahmineh Milani, 2006) is een komedie over het huwelijksleven van een gegoed echtpaar. In under the skin of the city (Rakhshan Bani Etemad, 2001) draait het om een moeder die in de problemen komt als haar zoon aankondigt in Japan te willen gaan werken. En under the moonlight (Zir-E Nour-E Mah, 2001) portretteert een bestolen jongen, die op zoek naar de dief op plekken in de stad komt waar hij nooit is geweest. Door verwarrende ontmoetingen krijgt hij een ander beeld van de wereld.
The One Minutes Festival
theoneminutes.org
The One Minutes Foundation organiseert van 17 tot en met 19 november in het Ketelhuis in Amsterdam The One Minutes Festival. Het hart van het driedaagse evenement wordt gevormd door een ruim zes uur durend programma van eenminuut-video’s vanuit de hele wereld. Dat van die minuut moeten we letterlijk nemen, want de video’s duren exact één minuut. The One Minutes Foundation is een wereldwijd platform, dat zich richt op kunstenaars en film/videomakers die hun ideeën in een filmpje van zestig seconden willen uitdrukken.
Ciné Prèmieres
cinepremieres.nl
Dit jaar vindt voor de tiende keer het Franse filmfestival Ciné Premières plaats. Filmtheater Images in Groningen is van 1 tot en met 16 november het hart van het festival, maar veel films zijn ook te zien in Amsterdam (Tuschinski, De Uitkijk), Den Haag (filmhuis Den Haag en Babylon), Rotterdam (Cinerama), Nijmegen (Lux) en Den Bosch (Verkadefabriek) en Maastricht (Lumière). Zoals altijd vertoont het festival recente Franse films, waarvan de meeste de reguliere Nederlandse bioscoop niet halen. Er staan zowel grote als kleine producties op het programma. Het volledige programma telt achttien speelfilms plus een aantal korte films. Te zien is onder meer de rauwe politiefilm le petit lieutenant (Xavier Beauvois, 2005), die Nathalie Baye de César voor beste actrice opleverde. Ook te zien is de verfilming door Yves Angelo van de bestseller les âmes grises van Philippe Claudel. Gérard Depardieu kan worden bewonderd in quand j’étais chanteur (Xavier Giannoli) als een oude, verlopen zanger die verliefd wordt op een vrouw, die half zo oud is als hij. Interessante kleine films zijn onder meer la tourneuse de pages (Denis Dercout, 2006) en l’ánnée suivante (Isabelle Czajka), die op het festival van Locarno tot beste debuutfilm werd uitgeroepen.
Abel Ferrara
filmhuiscavia.nl
Onder de titel ‘Schuld en Boete’ presenteert filmhuis Cavia in Amsterdam acht films van Abel Ferrara. De films geven een goed inzicht in de carrière van Ferrara, die begon als maker van gewelddadige exploitatiefilms (driller killer, mrs. 45) maar het in de jaren negentig tot gerespecteerde auteurfilmer schopte. Die verandering dankte hij vooral aan bad lieutenant (1992), waarin Harvey Keitel als New Yorkse politieagent in een moeras van schuld en boete terecht komt. Uiteraard ontbreekt de film niet in het retrospectief. Verder zijn te zien: driller killer (1979) mrs. 45 (1981), fear city (1984), king of new york (1990), body snatchers (1993), the addiction (1995) en mary (2005).
Joods Filmfestival
joodsfilmfestival.nl
Het Joods Filmfestival begon vijf jaar geleden als een klein driedaags evenement in Amsterdam. In de jaren erna groeide het festival uit tot een week en inmiddels is het programma ook in andere steden te zien. De lustrumeditie van het festival wordt gehouden van 1 tot en met 8 november in de Uitkijk in Amsterdam. Een deel van het programma is ook te zien in Lantaren/Venster (Rotterdam), filmhuis Den Haag, filmtheater De Gigant (Apeldoorn), filmtheater Lumière (Maastricht), filmtheater Arnhem en Pathé Groningen. Het programma wordt in de Uitkijk geopend met de documentaire paper dolls (Tomer Heymann, 2006). De film portretteert in Israël vier Philippijnse travestieten, die opboksen tegen homo- en vreemdelingenhaat. De heren zijn aanwezig op de openingsavond en treden na de vertoning van de film op bij Boom Chicago in Amsterdam. Naast paper dolls bevat het programma elf documentaires en speelfilms. Onder andere te zien is het Zwitserse matchmaker, waarin filmmaakster Gabrielle Antosiewicz voor haar zelf op zoek gaat naar een geschikte Joodse huwelijkskandidaat. En passant portretteert ze Joodse families met verschillende opvattingen — van orthodox tot liberaal — over het huwelijk. Ook op het programma staat la petite jerusalem, een debuutfilm (van Karim Albou) over het leven van een Tunesisch-Joodse familie in de Parijse arbeiderswijk Sarcelles — door de vele Joden die er wonen ook wel ‘Klein Jeruzalem’ genoemd.
la petite jerusalem, te zien op het Joods Filmfestival (Amsterdam)
Erasmus Filmfestival
erasmusfestival.nl
Den Bosch is met het Erasmus Filmfestival een nieuw evenement rijker. Het filmfestival is onderdeel van het Grasmusfestival, dat wordt georganiseerd ter gelegenheid van de uitreiking van de Erasmusprijs aan de Franse grafisch ontwerper Pierre Bernard. In de Verkadefabriek en Theater aan de Parade zijn van 23 november tot en met 6 december een kleine dertig speelfilms te zien, waarvan een deel is geselecteerd door Bernard. Een aantal films is ook te zien in filmtheater Rialto in Amsterdam. Op het programma staan veel klassiekers, waaronder playtime (Jacques Tati, 1967), manhattan (Woody Allen, 1979), satyricon (Federico Fellini, 1969), solaris (Andrei Tarkovski, 1972) en la grande bouffe (Marco Ferreri, 1973).
Georgisch retrospectief
lantaren-venster.nl
Over de Georgische cinema wordt zelden nog iets vernomen, maar in de jaren tachtig van de vorige eeuw behoorde hij tot de opmerkelijkste in de wereld. In de toenmalige Sovjetrepubliek bloeide de cinema. Georgische regisseurs waren welkome gasten op internationale filmfestivals. Hun films waren vaak humoristisch en ademden een groot poëtisch visueel gevoel. Lantaren/Venster haalt een handvol films uit de mottenballen. Te zien zijn: arabesken op het thema van pirosmani (Sergei Paradzjanov, 1985), een vlucht mussen (Tejmuraz Babluani, 1980), de zwemmer (Irakli Kvirikadze, 1987), de kleur van de granaatappel (Sergei Paradzjanov, 1973), vallende bladeren (Otar Iosseliani, 1966), adieu, plancher des vaches! (Otar Osseliani, 1999) en pirosmani (Giorgi Shengelaya, 1969). Ook te zien is andrei roebljov van Andrei Tarkovski, die geen Georgische filmmaker was, maar die wel met een Georgisch gevoel voor visuele schoonheid naar de werkelijkheid keek.
arabesken op het thema van pirosmani, te zien in het Georgisch retrospectief in Lantaren/Venster (Rotterdam)
Noordelijk Filmfestival
noordelijkfilmfestival.nl
Het Noordelijk Filmfestival beleeft dit jaar zijn 28ste editie. In Stadsschouwburg De Harmonie in Leeuwarden zijn van 8 tot en met 12 november voorpremières te zien, maar ook films over feest en eten (Feast & Food), een selectie Friese films en films die zijn geselecteerd voor de interregio-competitie, die bestaat uit Europese regionale films, die zaken als platteland versus stad aan de orde stellen. Ook is er een special over Laila Pakalnina. Van de Letse regisseuse is onder meer haar nieuwste film the hostage te zien. In de interregio-competitie strijden zeven films om de prijs van tienduizend euro. De films zijn: het Belgische ca m’est egal si demain n’arrive pas (Guilaume Malandrin), het Sloveense gravehopping (Jan Cvitkovic), het Russische harvest time (Marina Razbezhkina), het Roemeense italiencele (Napoleon Helmis), het IJslandse niceland (Fridrik Thor Fridriksson), het Duitse sommer vorm balkon (Andreas Dresen) en het Franse un jour d’été (Franck Guérin).