De geruchtenmachine – 11 januari 2017

  • Datum 11-01-2017
  • Auteur
  • Deel dit artikel

CACHÉ

Mijn Mening 2006

Saamhorigheid

Beste films van 2006
1 caché — Michael Haneke
2 good night, and good luck. — George Clooney
3 les amants réguliers — Philippe Garrel
4 jarhead — Sam Mendes
5 the departed — Martin Scorsese
6 babel — Alejandro González Iñárritu
7/8 the queen — Stephen Frears
7/8 bubble — Steven Soderbergh
9 capote — Bennett Miller
10 la tourneuse de pages — Denis Dercourt

Beste Nederlandse films van 2006
1 forever — Heddy Honigmann
2/3 4 elements — Jiska Rickels
2/3 langer licht — David Lammers
4 nachtrit — Dana Nechustan
5 pretpark nederland — Michiel van Erp
6 ober — Alex van Warmerdam
7 zwartboek — Paul Verhoeven
8 l’ami hollandais — Pieter Jan Smit
9 kruistocht in spijkerbroek — Ben Sombogaart
10 how many roads — Jos de Putter

Zoveel critici, zoveel meningen. In 2006 heerste er echter een unieke saamhorigheid onder de filmrecensenten. caché van Michael Haneke eindigde niet alleen bovenaan de top tien in het jaaroverzicht van de Filmkrant-rubriek Mijn mening (zie pagina 35), maar is ook het meest genoemd door de Filmkrantredactie, idem in Trouw, NRC Handelsblad, de Volkskrant en de VPRO-gids, en is gekozen tot beste film van 2006 door de Kring van Nederlandse Filmjournalisten en door de redactie van het Engelse tijdschrift Sight & Sound. babel was de winnaar onder de lezers van de Volkskrant, caché staat bij hen op nummer 10.
Een van de trends van 2006 is het ‘nieuwe engagement’, de vele maatschappijkritische films die het afgelopen jaar niet alleen in de filmhuizen te zien waren, maar vooral ook in de mainstream bioscopen. Die trend is in de ‘Mijn mening’-top 10 van dit jaar goed te herkennen. Was er de afgelopen jaren altijd wel plaats voor puur entertainment in de top van het jaarklassement (films als kung fu hustle en finding nemo), dit jaar ontbreekt dergelijk onbekommerd vermaak. Daarin vinden we deze keer bijna uitsluitend serieuze films, die iets te zeggen hebben over de huidige samenleving of over het recente verleden.
Met caché staat er voor het eerst sinds 20 jaar weer een Franse film bovenaan de jaarlijst, na shoah van Claude Lanzmann (nummer 1 in 1986). En ook op de derde en tiende plaats vinden we dit jaar Franse films: les amants réguliers en la tourneuse de pages. Van een trend lijkt voorlopig nog geen sprake. Het is meer een toevallige opleving, zoals die elk jaar wel ergens te herkennen valt. Zo stonden er vorig jaar opeens drie documentaires in de top 6, dit jaar komen we de hoogst genoteerde documentaire pas op plaats 24 tegen, forever van Heddy Honigmann, tevens de hoogst gewaardeerde Nederlandse film van 2006.
Ook stonden er vorig jaar vier Aziatische films in de top 10 (een record), dit jaar niet één.
Bij George Clooney is er wel sprake van vooruitgang; hij scoort 2 uit 2; zijn debuutfilm confessions of a dangerous mind haalde in 2003 net de top 10 en met z’n tweede film good night, and good luck. staat hij dit jaar op een eervolle tweede plaats.

Zeepbel
Net onder de top 10 vinden we op nr. 11 de hoogst genoteerde Aziatische film, the cave of the yellow dog. Op 12/13 staat de hoogst genoteerde animatiefilm van dit jaar, flushed away. Eveneens op de gedeelde 12/13e plaats staat de hoogst genoteerde echte debuutfilm, toepasselijk 13 (tzameti) geheten.
Volgens de jaarlijst van Mijn Mening was het een mager jaar voor de Nederlandse cinema. Slechts vier films haalden de top 50. Daar zaten de meest besproken vaderlandse producties niet bij; ober en zwartboek eindigden in de middenmoot (op respectievelijk 57/58 en 81). Vooral van ober viel dat nogal tegen, gezien de overwegend positieve recensies.
In de subtop van dit jaar, en toch wel verrassend hoog (op 17/20): casino royale, die daarmee, met enige voorsprong, de hoogst scorende Bond-film is in de ‘Mijn mening’-geschiedenis. Sinds 1981 (for your eyes only) zijn er 11 Bond-films uitgebracht. Tot nu toe eindigden ze bijna allemaal in de middenmoot van de jaarlijst. casino royale is ook de hoogst gewaardeerde kaskraker van dit jaar. Meestal lopen de meningen van het bioscooppubliek en de filmcritici ver uiteen, maar in het geval van Bond valt dat erg mee. Anders was dat met pirates of the caribbean: dead man’s chest, de best bezochte film van 2006. In de ‘Mijn mening’-top 10 eindigde hij in de middenmoot op de 57/58ste plaats.
Ook altijd leuk om te weten: helemaal onderaan eindigden op plaatsen 197 tot 200: het woeden der gehele wereld (Guido Pieters), just friends (Roger Kumble), the pink panther (Shawn Levy), see no evil (Gregory Dark) en the da vinci code (Ron Howard), de grootste hype van 2006 maar volgens de critici dus een zeepbel van jewelste.

Bertil Pouwels | Mariska Graveland

Filmfonds op de schop
Het Nederlands Fonds voor de Film wordt gereorganiseerd. "De veranderingen zijn zodanig dat er eigenlijk sprake is van een ‘nieuw’ Nederlands Fonds voor de Film," aldus bewindsvrouwe Maria van der Hoeven in een brief daarover aan de Tweede Kamer. De officiële reden dat "de directie- en bestuursstructuur en de organisatie tegen het licht moeten worden gehouden" is uiteraard de taakuitbreiding door de nieuwe ‘bom duiten’ (terminologie van filmfondsdirecteur Berbers) die luistert naar de tot de verbeelding sprekende namen ‘matching fund’ dan wel ‘suppletieregeling’. Maar zou de door de minister verordonneerde reorganisatie ook nog iets te maken hebben met de motie van wantrouwen die de Nederlandse Vereniging van Speelfilmproducenten anderhalf jaar geleden tegen de Filmfondsdirectie uitsprak? "Ik vrees dat je dat aan OC&W moet vragen," antwoordt NVS-voorzitter Michiel de Rooij diplomatiek, "maar wat denk je zelf?" Het ministerie laat weten dat "de minister vooral [heeft] gekeken naar het Filmfondsbestuur omdat zij dat benoemt. Over de door het bestuur benoemde directie laat zij zich niet uit." — "Toeval bestaat natuurlijk niet", zegt Hugo Klaassen, de directeur van FINE, de instantie die van de minister opdracht heeft gekregen het Fonds-nieuwe-stijl te helpen vormgeven, "maar meer weet ik ook niet." Feit is wel dat de voorkeur van het Filmfonds niet uitging naar het model dat door de voorbereidende commissie Brakman is voorgesteld. Daarbij moet er een nieuw bestuur komen waaronder niet één maar twee directeuren verantwoordelijk zijn voor elk hun eigen poot van het fonds. Het Filmfonds had het matching fund liever ingelijfd volgens Deens model, terwijl Fine liever helemaal zelfstandig was gebleven en de uitvoer bij overheidsorgaan Senter had neergelegd. Je zou bijna zeggen dat beide instanties nu met elkaar zitten opgescheept. Filmfondsdirecteur Toine Berbers beloofde op zijn nieuwjaarsborrel in elk geval alvast ‘een ijzeren gordijn’ tussen ‘het marktwerkingsfonds’ en ‘ons fonds’. Wie de beide nieuwe poten gaan leiden, moet nog blijken. De bestuursvoorzitters van het huidige Filmfonds en Fine BV — Hans Dijkstal en Ryclef Rienstra — stellen momenteel in opdracht van de minister een profiel op voor bestuursleden van het Fonds-nieuwe-stijl. Die moeten halverwege dit jaar al zijn benoemd. Vervolgens zal dat bestuur twee directeuren aanstellen. Of Berbers daar dan nog bijzit? Place your bets, please.

Duidelijkheid graag
De zwaarste kritiek van de commissie Brakman op de bestaande filmpraktijk gold de besluitvorming van het Filmfonds, die aan helderheid te wensen overlaat. Algemeen geldt dat de verdeling van belastinggeld inzichtelijk en dus via vaste criteria en procedures moet gebeuren om willekeur tegen te gaan. Brakman schrijft: "De door ons in de sector gevoerde gesprekken geven ons aanleiding tot de aanbeveling hier met kracht aan te werken, om zodoende te komen tot de noodzakelijker versterking van de positie en de geloofwaardigheid van het Filmfonds in de sector." Of er een verband bestaat tussen het gemarchandeer bij het Fonds en het eerder door de NVS opgemerkte gebrek aan visie, kan Brakman niet zeggen. "Dat viel buiten onze opdracht." Met het oog op de invoeging van het nieuwe Matching Fonds in de structuur van het Filmfonds noteert ze wel in haar rapport: "Het gevaar dreigt van vermenging van belangen, kruissubsidiëring en onderhandse afspraken. Daarom is een duidelijke scheiding van middelenverstrekking, verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de fondsen geboden." Brakman licht toe: "Opvallend is dat er bij het Fonds heel weinig bezwaar- en beroepszaken zijn. Het zou zakelijker zijn om gewoon ‘nee’ te zeggen als er iets aan een aanvraag ontbreekt. Het Fonds is gewoon ontzettend aardig geweest voor aanvragers." Filmfondsdirecteur Berbers vatte de nieuwe koers als volgt samen in zijn nieuwjaarsspeech: "Het klinkt misschien raar, maar voor velen onder u is het toch nieuws: alleen volledige aanvragen worden in behandeling genomen." Tegelijkertijd worden plafonds voor toekenningen losgelaten en criteria als ‘bijzonder’, ‘verfrissend’, of zelfs ‘dwars’ genoemd. "De Nederlandse film moet van de billboards afspatten.," aldus Berbers. Wat dat in concreto betekent? Nog steeds geen flauw idee.

Comeback Seunke
Orlow Seunke, de Nederlandse regisseur die zich enkele jaren geleden uit frustratie over het Nederlandse filmbeleid in Jakarta vestigde, gaat een decennium na zijn laatste bioscoopfilm gordel van smaragd (1997) weer een speelfilm regisseren. Als het aan producent San Fu Maltha ligt, gaan de opnames voor de verfilming van Louis Couperus’ klassieker de stille kracht nog dit jaar in Indonesië van start. Het boek werd in 1974 al eens verwerkt tot een AVRO-televisieserie onder regie van Walter van der Kamp. Momenteel is het te zien als theaterstuk met Tom Jansen en Johanna ter Steege. Is Ter Steege ook kandidaat is voor een rol in de film van Seunke? Producent San Fu Maltha: "Ze staat op onze lijst, maar er komt nog een grote castingronde, dus alles is nog mogelijk." In december liet de inmiddels 54-jarige Seunke al weten zijn functie als festivaldirecteur van het Jakarta International Film Festival (Jiffest) neer te leggen vanwege zijn comeback als regisseur. Dat betekent echter niet dat hij naar Nederland terugkeert. Wat Maltha betreft wordt de stille kracht een Nederlands/Belgische/Indonesische coproductie. Seunke won in 1982 op het filmfestival van Venetië een Gouden Leeuw voor de smaak van water.

de smaak van water

Retourtje Rembrandt
Ook terug van 10 jaar weggeweest: de minst gefundeerde publieksprijs aller tijden, ook wel ‘bekend’ onder de klinkende naam Rembrandt Award. Bedenker René Mioch heeft ‘m weer van de plank gehaald om er in samenwerking met mediabedrijf RTL, eigenaar van de site filmsensterren.nl, klinkende munt uit te slaan. Op genoemde site kan ‘het publiek’ tot half februari stemmen op een lijst binnen- en buitenlandse genomineerden, die door een ‘vakjury’ is samengesteld. De RTL-woordvoerster moet het antwoord schuldig blijven op de vraag wie er dan wel in die vakjury zat, maar vast staat dat Mioch ‘m zelf voorzat. Het aantal verwachte publieksstemmen beloopt volgens de woordvoerster van RTL "geen duizenden of hondderdduizenden, maar het is ook niet zo dat als we de 100 niet halen, de uitreiking niet doorgaat." Kortom: ‘Er zit geen minimum aan’. Hoeveel liefhebbers inmiddels hun stem hebben uitgebracht, is ‘nog niet bekend.’ Mioch reist eind februari hoe dan ook af naar Hollywood om daar rond de jaarlijkse Oscar-uitreiking (op 25 februari) de Rembrandt uit te delen aan enkele te strikken sterren. In maart moet de feestelijke uitreiking voor de Nederlandse winnaars volgen. Spreekstalmeester Wilco Wolfers toonde zich op de receptie van NVB en NVF alvast opgetogen: "Hoe meer reuring rond film, hoe beter."

Opgestapt
Sietse Meijer, de hoofdredacteur van de IFFR Dagkrant, is een dag voor de start van zijn werkzaamheden opgestapt. Volgens bronnen rond de dagkrantredactie had dat te maken met het hoofd marketing van het festival, Michelle Wilderom, die als opdrachtgever een te grote vinger in de pap wilde. Wilderom ontkent dat ze zich met de inhoud van de krant wilde bemoeien. Op het vertrek wil ze niet ingaan. "De reden waarom iemand opstapt is een persoonlijke beslissing. Daar kan ik weinig tegen inbrengen." Meijer was onbereikbaar voor commentaar.

Minder films
In 2006 draaiden er meer Europese en wereldcinema-titels dan Hollywoodproducties in de Nederlandse bioscopen en filmtheaters. Dat blijkt uit de jaarcijfers van de NVF. Tegenover 138 Amerikaanse films draaiden er 140 films uit andere contreien, waarvan 88 uit Europa (excl.NL), 29 Nederlandse titels en 23 uit overige landen. In 2005 was het verschil nog groter: toen waren er 181 films uit Europa en andere werelddelen te zien tegenover ‘slechts’ 143 Amerikaanse titels. Opvallend is dat het totale filmaanbod in 2006 verschraalde van 324 naar 278 titels: 49 films minder dan in 2005. Dat kwam doordat er 88 in plaats van 100 Europese releases waren (-12) en het aantal Nederlandse bioscoopfilms daalde met 10 naar 29. Uit overige windstreken kwamen 23 in plaats van 42 titels (-19). Volgens Wilco Wolfers (NFC) werden er vooral minder Aziatische films uitgebracht. Pim Hermeling van A-film: "Er zijn niet minder films aangekocht, maar er zijn er meer direct op DVD uitgebracht in plaats van in de bioscoop." Toch werden er in 2006 6 procent meer bioscoopbezoekers geteld (9 procent als de 53ste week wordt meegeteld) dan in het tegenvallende 2005, en bleef het marktaandeel van amerikaans product met ruim 79 procent dankzij blockbusters als pirates of the caribbean 2 en the da vinci code onveranderd hoog. De ruim 100 Nederlandse filmtheaters boekten een stijging van zo’n 10 procent (12 procent inclusief 53ste week), hoewel consulent filmvertoning Gerard Bunnik van het Filmfonds filmhuisfilms vaker in reguliere bioscopen ziet draaien. "Maar anders dan gedacht lijden de filmtheaters daar kennelijk niet onder. Dat is een nieuwe ontwikkeling: arthousefilms worden dus populairder." De bestscorende onafhankelijk titels waren march of the penguins en brokeback mountain, maar ook saw iii, scary movie 4, little miss sunshine en the queen scoorden goed. Het marktaandeel van de Nederlandse film zakte ondertussen van 13,2 procent in 2005 naar 10,9 procent in 2006. Zonder zwartboek, die in januari door de 1 miljoen bezoekersgrens brak, was dat aandeel nog lager uitgepakt. Alleen drie Nederlandse kinderfilms trokken dan 100.000 bezoekers: zoop, afblijven en kruistocht in spijkerbroek.

Enkeltje Berlijn
Zat ze twee jaar geleden met guernsey nog in de Quinzaine van Cannes, dit jaar mag Nanouk Leopold naar Berlijn met haar nieuwe film wolfsbergen. De film is geselecteerd voor het Forum, het programmaonderdeel voor opkomend talent. Leopold en haar producente Stienette Bosklopper laten weten "heel blij" te zijn en het "hartstikke leuk" te vinden, al moest er volgens Bosklopper nog "heel wat dubben en soulsearching" aan te pas komen om het aanbod van Berlijn aan te nemen omdat de film ook naar Cannes was ingestuurd. Leopold: "Cannes is natuurlijk het walhalla, maar kon nog niets toezeggen. Binnen de professionele wereld is het Forum in Berlijn van gelijke status als de Quinzaine. Bovendien is het momentum goed, want in Rotterdam praten we verder met potentiële financiers over mijn volgende film, the brownian movement." Leopold vindt het moeilijk te zeggen wat voor film wolfsbergen is geworden nu hij zijn publiek nog niet heeft gevonden. "Hij is nog niet eens helemaal af! Maar hij zit wel op dezelfde lijn als guernsey, al ging die film over de binnenwereld van één vrouw, terwijl wolfsbergen vertelt over negen hoofdpersonages en hoe die onderling commentaar op elkaar geven en wat die reacties opleveren: dat samenstel roept weer een bepaald gevoel op. wolfsbergen is de naam van een familiehuis: een oorsprong en ijkpunt. De oudste van de familie woont er, en het slot van de film speelt er zich af." Actrice Tamar van den Dop over haar rol in wolfsbergen: "Aan mijn kont kleeft dat ik meestal een warm of beetje dromerig type ben. Maar nu speel ik een keiharde, afwezige moeder, echt een emotieloze bitch. Nanouk heeft op een hele subtiele, ontspannen manier iets helemaal anders uit me gekregen." De première in Berlijn is op woensdag 14 februari. Eerder werd al bekend dat de Nederlandse jeugdfilm kruistocht in spijkerbroek van regisseur Ben Sombogaart meedingt naar de Kristallen Beer, de prijs voor beste jeugdfilm in Berlijn.

Voorlopige winnaar
Aryan Kaganov’s nieuwe speelfilm sms sugar man zal toch niet op het Filmfestival Rotterdam te zien zijn. Jammer, want net als Cyrus Frisch, die waarom heeft niemand mij verteld dat het zo erg was in afghanistan? maakte, claimde Kaganov de eerste lange speelfilm op een mobiele telefoon te hebben gemaakt. Oorzaak van de gemiste primeur is volgens het IFFR dat de financiering voor een 35mm-print nog niet rond was. Het goede nieuws is dat Frisch nu als winnaar de geschiedenisboeken in kan. Of toch niet? De woordvoerder van het IFFR: "Daar kan ik geen uitspraken over doen. Het staat ook niet in de catalogus dat het de eerste zou zijn, want we kunnen er niet zeker van zijn dat er elders niet iets is geweest dat we hebben gemist."

Traditioneel kaartworstelen
Het is uitgegroeid tot het traditionele begin van het IFFR: uren, dagen en nachtenlang proberen het festival te bereiken om kaarten te reserveren. Alleen de meest doorgewinterde filmfans durven het aan. Dit jaar konden kaarten voor het eerst niet meer telefonisch worden gereserveerd, maar moesten ze direct via de website afgerekend worden. Vooraf verzekerde het festival dat de verkoop nu echt soepel zou verlopen, omdat een professioneel kaartverkoopbedrijf in de arm was genomen: Top Tickets Line. Maar de problemen bleken precies dezelfde als altijd: direct vanaf het moment dat hij de lucht inging (vrijdagnacht klokslag 0.00 uur) was de verkoopsite overvol en onbereikbaar. Twee dagen wachten was geen uitzondering. Ook het inloggen via email — noodzakelijk voor de betaling via creditcard — was een drama. Emailadressen werden niet herkend, mailtjes waarin het wachtwoord zou moeten staan bleken keer op keer blanco. En wie ten slotte radeloos het hulpnummer belde, kreeg op een bandje eerst een ander nummer te horen, en vervolgens een medewerker die het ook niet wist. "Ik weet niets van het computersysteem, niemand hier weet er iets van. Waarom ze ons nummer hebben opgegeven weet ik ook niet." Het traditionele slappe excuus-bericht van het IFFR is ook alweer de wereld ingestuurd: "Sinds 15.00 uur zaterdag verloopt de online kaartverkoop op volle kracht."

Gokhouse
De succesformule die de internationale theatergigant Pathé heeft bedacht voor het City theater op het Amsterdamse Leidseplein is bekend. Niet alleen wil Pathé het theater ombouwen tot een arthouse met een tweede voordeur aan de achterzijde en een ingebouwde horecahoek: een gokhal moet het beoogde dertigpluspubliek aan een "compleet avondje uit" helpen plus de exploitatiekosten helpen dekken. Volgens projectontwikkelaar Bernard van der Schans moeten we bij "dit vernieuwende concept" niet denken aan de bekende fruitautomaten, maar aan geautomatiseerde roulettetafels, poker en andere casinospelen. Zolang er maar geen croupier aan te pas komt, want daar heeft Holland Casino het alleenrecht op. Eerder plaatste Pathé al spelautomaten in de kelder van het Pathétheater aan het Rotterdamse Schouwburgplein. Documentairefestival IDFA heeft alvast laten weten tijdens de verbouw uit te wijken naar Tuschinski en een deel van het Munttheater. Maar ook daarna zal het festival vermoedelijk niet meer naar het Leidseplein terugkeren, schrijft Het Parool, omdat de toekomstige 700 stoelen in City (nu ruim 1300) voor het festival onvoldoende zijn. City start op 1 februari de lang verwachte verbouw en wil medio 2008 heropenen.

Oscars live
Het is alweer even geleden dat de Oscar-uitreiking in Nederland op een publiekelijk toegankelijk televisiekanaal te volgen was, maar voor de 1 miljoen bezitters van een digitale tv-aansluiting is er dit jaar goed nieuws. Voor hen is het Hollywoodfeestje dankzij een publiciteitsstunt van de digitale filmzender Film 1 dit jaar weer live te volgen. Een abonnement op Film 1 is daar niet voor nodig. Voor het vinden van het juiste kanaal in de nacht van 25 op 26 februari verwijst Film 1 naar de website van het eigen kabelbedrijf.

KPN graaft zich in
Vanuit je huiskamer kijken naar festivalfilms, de dagelijkse festival-talkshows en meestemmen voor de publieksprijs zonder dat je er voor naar Rotterdam hoeft. Volgens een half december uitgegeven persbericht van KPN zou het allemaal kunnen tijdens het komende IFFR dankzij de digitale televisiedienst Mine. Dat wilde de Filmkrant wel eens uitproberen. Een week voor het festival kregen we echter te horen dat een tijdelijke aansluiting "niet haalbaar" was. Navraag bij een woordvoerder leert dat dat ligt aan zowel technische problemen als tijd. "Mine is sowieso nog niet overal verkrijgbaar. Dat je in Amsterdam woont, zegt niks: het gaat erom dat je internetverbinding snel genoeg is en hoe ver je van de centrale af woont." Hoeveel Miners er inmiddels wel in staat zijn het IFFR via kabel elders in het land te volgen, wil KPN niet zeggen. "Daar doen we geen uitspraken over." De Filmkrant heeft horen fluisteren dat er landelijk nog maar 4000 afnemers zijn. De woordvoerder: "Dat zou ik ook niet weten." Een bekende van de Filmkrant wacht al sinds juli op aansluiting. Hoe lang van tevoren had de geinteresseerde festivalganger dan een Mine-abo aan moeten vragen om er tijdens het IFFR van te kunnen genieten? "Dat zou ik na moeten gaan," aldus de woordvoerder, van wie sindsdien niets meer is vernomen. Wel had ze nog een tip voor ze ophing: "Wie wil zien hoe het werkt, kan terecht in de videolounge in huiskamersetting van Mine in het Hilton, in Rotterdam."

Kijkstrijd
Toepasselijk in de programmering geplaatst achter het telsellprogramma ‘win win’, ging om 16.45 uur op zaterdag 20 januari ‘hét magazine over DVD’s die nu te koop zijn’ de lucht in op Net 5. Wat er niet bij werd gezegd, is dat ‘DVD today’ het eerste tv-programma is van een Nederlandse filmdistributeur. Warner Brothers schrijft het oprichten van deze als neutrale informatie verpakte reclamezuil trots op haar conto, met dank aan het mediabedrijf van René Mioch en Justus Verkerk. Wat bereik betreft — de kijkcijfers bedroegen de eerste uitzending 43.000 — zou Warner net zo goed in een willekeurig landelijk filmblad kunnen adverteren. Maar ook het journalistieke Vpro-filmprogramma cinema.nl heeft het niet makkelijk op de woensdagavond rond 23.30 uur. Meldde de Vpro-gids aanvankelijk nog dat het programma op "het kwakkelende tweede net" 350.000 kijkers moest trekken; nu weet Vpro-woordvoerder Marloes Steverink te melden dat de verwachtingen zijn gehalveerd tot een marktaandeel van 6%, wat neerkomt op ca. 180.000 kijkers. De Stichting Kijkonderzoek telde op woensdag 10 januari 148.000 kijkers. Een week later waren dat er nog maar 89.000. Volgens Steverink is de beoogde kijkersdoelgroep jonger dan voorzien. "Gebleken is dat er in de leeftijd 20-49 jaar meer wordt gekeken dan door de participerende burger van 50plus die naar Nederland 2 kijkt, dus het kan zijn dat het programma op het verkeerde net is geplaatst. We gaan nu kijken of het een plan is om cinema.nl te herhalen op nederland 3."

Geschreven door