Actie! Op de set van Adrift
Hoofdrolspeler Ruud Jonkers, geluidsman Danan Voorn en cameraman Bram Belloni. Foto: Bob Bronshoff
Prinseneiland, naast nummer 34, 1013 LR Amsterdam, 7 juli 2015, 10.31 uur
“Zal ik meteen maar even een striptease doen? Dan hebben we het functioneel naakt ook maar gehad”, zegt uitvoerend producente Nichon Glerum, terwijl ze haar panty uittrekt. Het is een snikhete dag in juli. Op een rafelrand bij het Amsterdamse spoor vinden opnamen plaats voor Adrift. Glerum is tevens verantwoordelijk voor de art direction, kleding , setdressing, props en visagie. En ze houdt de continuïteit in de gaten en helpt mee met de catering.
Adrift is namelijk een coöperatieve film; iedereen doet alles. En iedereen is verantwoordelijk voor alles. Het collectief, Sinking Ships genaamd, bestaat uit een aantal filmfestivalmedewerkers – fotografen, schrijvers, ontwerpers en uitgevers – die gezamenlijk hun theoretische filmkennis én filmliefde in de praktijk wilden brengen. Het idee voor Adrift – of The Boat, zoals de kortfilm aanvankelijk heette – is ontstaan aan de bar, tijdens het International Film Festival Rotterdam.
Bij het schrijven van het script hield het collectief al zoveel mogelijk rekening met de kosten en baten: met een verhaal dat internationaal aanspreekt, één hoofdlocatie en slechts tien opnamedagen. “Maar in de praktijk loop je toch tegen van alles aan”, vertelt Glerum. “De boot hadden we twee maanden geleden al geregeld. Maar een dag voor de opnamen bleek dat de motor het niet deed. Toen hebben we ’m hier helemaal naartoe moeten laten slepen.”
Het verhaal, over een voormalige punker die zijn idealen heeft laten varen, is losjes geïnspireerd op een buurman van hoofdrolspeler Ruud Jonkers. Zijn tegenspeler reageerde op een oproep. “Het is vooral een mannenclubje”, legt cameraman en editor Bram Belloni uit. “We hebben eigenlijk maar één vrouw.” “En die kan niet acteren!”, lacht Glerum. Ook de geluidsman heeft zich vrijwillig aangemeld; Danan Voorn zit nog op het Mediacollege Amsterdam en heeft ook geassisteerd bij de montage. “Kees Driessen en Nicole Santé hebben samen een middagje pornoacteurs gespeeld”, zegt Mark Baker. “Althans, ze hebben buiten beeld gesteund en gekreund.” Michiel Landeweerd is tweede cameraman, Sjoukje van Gool heeft onderwateropnamen gemaakt, Felix Kalkman doet de setfotografie, Gerald Zevenboom heeft de film geproduceerd. “We hebben nog wel een gaatje in de begroting”, aldus Glerum.
“Zijn jullie klaar voor repetities?”, vraagt scenarioschrijver annex opnameleider Mark Baker. Als er nog een intercity voorbij is geraasd, kan er worden gerepeteerd: Jonkers – wit hemd, getatoeëerde schouder – smijt zijn fiets tegen een boom, gaat aan boord van de gammele boot en ontdekt een slaapzak: er heeft iemand aan boord geslapen. Na één keer repeteren, wordt de scène direct opgenomen. Na de tweede take is iedereen tevreden. “We doen bijna alles in twee takes”, legt Baker uit. “Een enkele keer in drie takes en maximaal in vier.”
Het collectief had gehoopt dat hun eerste proeve op het IFFR in wereldpremière zou gaan, maar Adrift werd niet geselecteerd. Tot overmaat van ramp werd ook de festivaldagkrant weggesaneerd. Waar de film nu te zien zal zijn, weet Belloni nog niet. “We hebben hem naar nog een aantal andere festivals gestuurd.” Glerum: “Voor mijn part gaan we naar Karlovy Vary. Of Thessaloníki.”
Adrift – When No Future is Now | Nederland, 2015 | Regie en scenario Mark Baker | Productie Sinking Ships Collective (Mark Baker, Bram Belloni, Nichon Glerum, Sjoukje van Gool, Ruud Jonkers, Michiel Landeweerd, Danan Voorn, Gerald Zevenboom) | Uitvoerend producent Nichon Glerum | Camera Bram Belloni (DoP), Michiel Landeweerd, Sjoukje van Gool | Geluid Danan Voorn | Montage Bram Belloni, Danan Voorn | Art direction Nichon Glerum | Kleding Nichon Glerum | Make-up Merel Halfweeg | Muziek Moby | Met Ruud Jonkers | Kleur, 21 minuten | Te zien vanaf ???