Sleeping with Other People
Friends without benefits
Sleeping with Other People wil de When Harry met Sally van de hipstergeneratie zijn: kunnen mannen en vrouwen wel vrienden zijn zonder met elkaar in bed te belanden? [Insert shocked emoticon].
Deze film is geen romcom. Dan weet je dat. Ook al lijkt hij op een romcom. Ook al gaat het over Jake (Jason Sudeikis) en Laney (Alison Brie) die, na een toevallige wederzijdse ontmaagding tijdens hun studententijd, elkaar jaren later voor het eerst weer tegen het lijf lopen bij een bijeenkomst voor seksverslaafden. Jake kan elk meisje het bed in praten, gaat dus vreemd bij de vleet en houdt daarom geen relatie vol. Laney is nog altijd verliefd op de jongen (Adam Scott) aan wie ze — die avond waarin ze per ongeluk in de armen van Jake belandde — van plan was haar maagdelijkheid te verliezen, en kan zich maar niet van hem losmaken. Ook al is hij een glibberige gynaecoloog die verloofd is met een ander. Jake en Laney herkennen iets in elkaar en besluiten ab-so-luut geen seks te hebben. En zo komt het dus dat ze friends without benefits worden, van wie elke blinde kan zien dat ze al gauw een band hebben die dieper gaat dan elke andere relatie die ze tot nu hebben gehad.
Ik weet hoe dit klinkt. Maar zoals de hipster-indie soundtrack (waarom heeft niemand hier nog een Spotify playlist van gemaakt?!) moet onderstrepen: Sleeping with Other People is echt geen romcom. Daarom wordt er veel over seks gepraat. In de taal die hoort bij het Tinder-tijdperk, waarin er steeds minder taboes zijn rondom seksualiteit. Scenarist en regisseur Leslye Headland (Bachelorette) toont de (soms pijnlijk herkenbare) beslommering van Jake en Laney die met vallen en opstaan hun liefdesleven proberen opnieuw uit te vinden via gevatte dialogen met elkaar, en vooral met de bijpersonages, die gek genoeg allemaal veel beter uit de verf komen.
Sleeping with Other People probeert zo hard anders te zijn, dat hij per abuis een romkom met een ondertoon van seksisme wordt. Want waarom Jake, met zijn oneindige reeks seksuele veroveringen, in sekstherapie is, is duidelijk. Maar waarom laat Laney zich behandelen? Omdat ze zó verliefd is op een (één) jongen dat ze niemand anders meer ziet staan? Het is fijn dat met een narratief vol vreemdgaan Sleeping with Other People nergens aan slut shaming doet, maar zijn we nog altijd in de fase dat mannen aan vrouwen moeten uitleggen hoe het vrouwelijke orgasme werkt? Inderdaad, de scène waarin Jake aan Laney uitlegt hoe zij zichzelf moet bevredigen met als hulpstuk een ijstheefles, is slim gevonden. Maar voelt ook wat gedateerd. Een jaar of vijftig, ongeveer.
Sacha Gertsik