Pleasure

Alles uit voor porno

  • Datum 28-09-2021
  • Auteur Omar Larabi
  • Thema Filmkrant 440
  • Gerelateerde Films Pleasure
  • Regie
    Ninja Thyberg
    Te zien vanaf
    04-11-2021
    Land
    Frankrijk, Zweden, Nederland, 2021
  • Deel dit artikel

Pleasure

Filmmaker Ninja Thyberg toont in het naargeestige en vleselijke Pleasure de wereld van de porno vanuit het perspectief van een negentienjarige Zweedse die in Los Angeles hoopt een naam van betekenis te worden maar stuit op loze beloftes en misogynie.

Een douanier vraagt de negentienjarige Linnéa (Sofia Kappel in een imposant debuut) of ze voor ‘business’ of ‘pleasure’ naar de Verenigde Staten is afgereisd. “Pleasure”, antwoordt ze. Het lijkt alsof ze daarmee niet doelt op plezier, maar op het genot waarop ze hoopt als ze zich in Los Angeles eenmaal heeft ondergedompeld in de porno-scene. Haar “eerste seksueel expliciete daad” is echter minder bevredigend dan gedacht. Hoewel de Zweedse, die voortaan door het leven gaat als Bella Cherry, haar onderlichaam al heeft gewassen en geschoren – getoond in een weinig verhullende scène – wordt er op de door uitsluitend mannen bevolkte set smakelijk gelachen als blijkt dat ze niet weet wat een vaginale douche is. “Hebben ze die niet in Zweden?”

Vervolgens krijgt ze instructies van de regisseur: “Speel een zoet achttienjarig meisje met een fonkelnieuwe vagina. En doe alsof de penetratie pijn doet maar dat je er tegelijkertijd van geniet.” De penis in kwestie komt vervolgens meermaals in beeld, gefilmd in close-ups, in erecte stand, als een vreemd object; als een wapen. De twijfel bij Bella of ze de scène wel wil doen spreekt boekdelen. Een van de mannen drukt haar echter op het hart dat de sterren “allemaal begonnen waar jij nu bent”. Bovendien is er “geen druk”. Dat woord, ‘druk’, wordt te pas en te onpas gebezigd.

Al snel blijkt dat Bella namelijk minder in trek is bij pornoagentschappen omdat ze nog geen anale scènes wil doen en zich ook niet wil laten molesteren en verkrachten voor de camera. De vrouwen die hier wel mee instemmen lijken meer werk te krijgen. Waardoor de druk, die er zogenaamd niet is, wordt opgevoerd. Voor Bella betekent dit dat ze terechtkomt in een neerwaartse spiraal waarbij de intensiteit van de vernederingen – in feite traumatische ervaringen – exponentieel toeneemt. Totdat er van Linnéa niets meer over is.

Thyberg verbeeldt deze transitie op doeltreffende wijze. Het eerste deel van Pleasure oogt voor de onoplettende kijker misschien als een documentaire die geïnteresseerd is in de machinaties van de pornoindustrie. Zodra Bella haar grip op de realiteit verliest verandert de film echter in een cartooneske, hallucinante droom. Alsof Bella uit haar lichaam moet treden om haar werk te kunnen blijven doen. Zoals in een zogeheten ‘double anal’-scene die oogt als een nachtmerrie-bevalling en een close-up van Bella die overgaat in beelden van een idyllische wolkenpartij waarin zoetgevooisde kerkzang weerklinkt. Alles uitzetten, je emotie, je ik, blijkt de enige manier van overleven. Sommige kijkers zullen nooit meer met hetzelfde genot naar porno kijken.