PETTSON & FINDUS

In de charmante tekenfilm Pettson & Findus vertellen een grillige, verwende kat en een oude man elkaar verhalen om niet in slaap te vallen. De korte afgeronde verhaaltjes zijn stuk voor stuk amusant.

Pettson en Findus zijn de hoofdpersonen uit een populaire reeks kinderboekjes van de Zweedse schrijver Sven Nordqvist. Lieve boekjes zijn het, verantwoord Scandinavisch vermaak voor kinderen van vier jaar en ouder, waarin oude man Pettson en zijn brutale kat Findus allerlei avonturen beleven op het Zweedse platteland. Wat kun je ook anders verwachten van een schrijver die volgens zijn biografie in het dorpje Uppland woont met zijn vrouw Eva, twee zonen en zeven kippen?
Die kippen komen in Nordqvists verhaaltjes terug als belangrijke nevenpersonages, maar de kat waarop Findus is gebaseerd is kennelijk ontsproten aan de fantasie van de schrijver. Afgezien van het feit dat de kat een broek draagt en met zijn baasje kan praten heeft Findus in alle opzichten het karakter van een échte kat, en hij is dus niet, zoals je helaas in veel te veel kinderboeken en -films aantreft, een mens in dierengedaante. Ook het karakter van de verstrooide zonderling Pettson, die meestal goedgemutst is maar ook wel eens gebukt gaat onder een slecht humeur, is herkenbaar uitgewerkt. Zowel de boekjes als de film ontlenen veel van hun charme aan de wisselwerking tussen het grillige, ongedurige en enigszins verwende poezenbeest en zijn kalme oude baas die voor elk probleem een oplossing verzint.

Kraaiende haan
Het verhaal van Pettson & Findus is opgezet als een heuse raamvertelling. Op oudejaarsdag gaan de twee vissen vangen op een bevroren meer, maar ze worden verrast door een sneeuwstorm zodat ze niet meer naar huis kunnen. Het duo overnacht in een zelf gebouwde iglo, en om niet in slaap te vallen en van de kou te sterven vertellen ze elkaar over de avonturen die ze samen hebben beleefd. Met het oog op de jeugdige en vaak zeer snel afgeleide doelgroep was het een slimme zet om de film op te delen in korte afgeronde verhaaltjes, want dat voorkomt dat de aandacht verslapt. Bovendien zijn het stuk voor stuk aardige vertellinkjes die zich afspelen in een beschermd klein wereldje, dat naast de al genoemde personages onder meer wordt bevolkt door een barse buurman met zijn onnozele hond en door drie koddige fantasiewezentjes die in de marge allerlei vreemde capriolen uithalen.
Het aardigst is de episode waarin Pettson een op zijn kippen beluste vos te slim af probeert te zijn, maar ook het verhaaltje waarin Findus het ernstig aan de stok krijgt met een al te enthousiast kraaiende haan is vermakelijk. De animaties zijn weliswaar net wat minder vloeiend dan we gewend zijn van de eeuwige marktleider Disney, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de fraaie achtergronden, de verzorgde filmmuziek en de geestige dialogen, terwijl het bij Disney altijd op de loer liggende sentiment en moralisme godzijdank achterwege blijft.

Fritz de Jong