Glory

Eerlijk duurt niet lang

  • Datum 29-03-2017
  • Auteur
  • Gerelateerde Films Glory
  • Regie
    Kristina Grozeva, Petar Valchanov
    Te zien vanaf
    01-01-2016
    Land
    Bulgarije/Griekenland
  • Deel dit artikel

Een simpele arbeider komt in de gunst te staan bij zijn hoogste werkgever. Dat is waar alle rottigheid begint in deze scherpzinnige zwarte komedie.

Op een dag doet baanwerker Tzanko Petrov tijdens het inspecteren van een afgelegen deel van het spoortraject een vreemde vondst: de rails liggen bezaaid met bundels papiergeld. In het hoofd van menig filmkijker begint zich nu een scenario te ontrollen: de vinder steekt de buit in eigen zak, en daar komt allerlei ellende van. Glory gooit het over een andere boeg. Want Tzanko blijkt een loyale spoorwegbeambte en meldt zijn ontdekking bij de autoriteiten. En dáár komt allerlei ellende van.
Eerlijkheid is een waardeloze strategie in een samenleving die in elke vezel gecorrumpeerd is. Dat leerden we al in The Lesson, het debuut van het Bulgaarse regisseursduo Kristina Grozeva en Petar Valchanov. Met bijna dezelfde crew en cast brengen ze nu een variant op hetzelfde thema, waarvan het basisgegeven opnieuw is ontleend aan een krantenbericht. De minister van Transport roept de eerlijke vinder publiekelijk uit tot held, maar achter de schermen wordt hij hardop uitgelachen. Op het departement wordt doorlopend gecommuniceerd, maar nooit geluisterd; en zodra Tzanko begint te stotteren probeert men niet eens meer de schijn op te houden dat de goeie sukkel ertoe doet. Maar voor de pr-manager van het ministerie komt het verhaal van deze onwaarschijnlijk voorbeeldige werknemer als een geschenk uit de hemel vallen; het leidt de aandacht af van verse onthullingen over de betrokkenheid van het ministerie bij louche transacties waarmee kapitaal van het staatsbedrijf wordt weggesluisd.
Naïef kun je Tzanko niet noemen; hij weet dat zijn werkgevers tot op het bot corrupt zijn. Maar de zuiverheid van zijn eigen geweten is een van de weinige zekerheden in zijn sjofele, eenzelvige bestaan, dat verder steunt op het welzijn van zijn konijnen en de betrouwbaarheid van zijn horloge — een geschenk van zijn vader uit de Oostbloktijd, merk Glory. De titel van de film verraadt het al: met dat horloge gaat wat gebeuren.
Een deel van deze zwarte komedie volgt het lot van Tzanko, maar de echte ster is Margita Gosheva in haar rol als hoofd van de pr-afdeling van het ministerie. In The Lesson stond haar personage — een lerares met geldproblemen — aan de kant van de rechtschapenheid, waarin ze zo stoïcijns volhardde dat het aan waanzin begon te grenzen. Als gewiekste communicatiestrateeg die met een uitgestreken, onaangedane blik de schimmigste paden bewandelt om een pr-succesje te behalen, legt ze in Glory diezelfde borderline frenzy aan de dag. Het is weer net zo hilarisch om naar te kijken, maar de machtsverhoudingen die worden blootgelegd, vertellen een bekend verhaal. Zo wrang als zijn voorganger was, wordt Glory net niet.

Sasja Koetsier