Zomerspecial Filmacademie Lichting 2013: Flynn von Kleist

Flynn von Kleist
Aarde, onderdrukking en een hap lucht die écht van jou is
Als zesde in de Filmacademie-zomerreeks is regisseur Flynn von Kleist aan het woord. Hij maakte de fictiefilm Vloeibaar staal. Von Kleist: ‘Ik ben op zoek naar de connectie met de aarde.’
Vloeibaar staal vertelt over een vader en een dochter die met elkaar vergroeid zijn. Hij speelt zich af in IJmuiden. Waarom daar? De film is gebaseerd op mijn jeugd in Ierland. Ik groeide op als lastige puber in een huis met ex-hippie ouders, tussen de koeien, schapen en oceaan. Dat was mooi, maar eenzaam. Ik wilde een film maken over de opluchting die je voelt als je uit zo’n verstikkende situatie komt: het gevoel van een hap lucht die écht van jou is. Toen viel ik voor IJmuiden. Ik houd van industrieën en de kracht van machines. Het werkt goed als een verhaal voortkomt uit een plek. Vóór IJmuiden hadden we geen boot of staalfabriek in ons scenario.
Je wilt graag dat een verhaal voortvloeit uit een plaats. Prefereer je überhaupt het platteland boven de stad? In IJmuiden voel je de rauwheid, de viezigheid en de verwering. Die tastbaarheid is cinema voor mij. In film zoek ik naar iets aards, iets dierlijks. Ik ken de verrotting van het platteland en wat er verborgen zit tussen de mensen die weinig zeggen. In Ierland heb ik meegemaakt hoe hard het archaïsche leven kan zijn. Je lost conflicten op met je knokkels, niet met lappen tekst en filosofisch of theoretisch gelul. Soms hunker ik naar die simpliciteit. Het leven in de stad is zo ingewikkeld.
Waar ben je over vijf jaar? Ik wilde eigenlijk een boekverfilming maken van Pompeï van Robert Harris, maar daar heeft iemand anders de rechten al voor. Dat boek vertelt over een man die de aquaducten van Pompeï onderhoudt in de tijd van de Vesuviusuitbarsting. Nu wil ik een korte film maken naar aanleiding van een artikel in een Ierse krant. Over de onderdrukking van homofilie op het platteland en wat er gebeurt als je niet trouw bent aan jezelf. Binnen vijf jaar werk ik aan een eigen versie van Rundskop. Die film zal gaan over seksuele onderdrukking of moord, vanuit psychologisch perspectief. Via mijn onderwerp wil ik iets over de omgeving vertellen, de Biblebelt bijvoorbeeld. Het moet iets zijn dat in de Nederlandse geest speelt, maar ik weet nog niet wat.
Laura van Zuylen
Een aantal van de bachelor-eindexamenfilms is te zien op het komende Nederlands Film Festival