Webfilm: The Super Rope Solution

Aan vijf minuten heeft Auke de Vries genoeg voor een wereld-analyse van wereldformaat. En dat in een afstudeerproject, dat met een mega-touw-oplossing ons massa-consumentisme en gemakzuchtige technofilie op de hak neemt.
Het lijkt af en toe of ze in Nederland bij bosjes uit de lucht komen dwarrelen: piepjonge, veelbelovende animatiefilmers. Klaargestoomd op de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (zoals de viral-hitmakers van Mac ’n Cheese), met de Bredase St. Joost academie als goede tweede. Auke de Vries, bouwjaar 1989, won in 2011 al de Tent Award voor beste afstudeerfilm. Nu valt zijn hilarische en verontrustende filmpje ook te bewonderen op Vimeo.
The Super Rope Solution is een must see. De Vries steekt slim de draak met onze verslaafdheid aan vertroeteling, die wordt aangejaagd door het massa-consumentisme. Tell Sell en andere verkoopprogramma’s verleiden de passieve bankzitter tot de aanschaf van fitness-apparaten, cosmetica-artikelen en thuisklus-gereedschap. De wonderlijke resultaten die de reclames beloven, zijn gestoeld op drijfzand. Voor je er erg in hebt, ben je het slachtoffer van je koop-manie, en zit je vast in een huis vol zinloze producten.
Het overkomt een obees die het liefst nooit meer zou opstaan uit zijn luie stoel. Knakworsten en bier, de vuilnis, tandenpoetsen, het bed opmaken: na het zien van zo’n gelikt reclamepraatje besluit hij de huiselijke klusjes uit te besteden aan het bedrijf Super Rope Solution. Een installateur, slap sjekkie in de mond, bouwt een ingenieuze apenkooi. Een wirwar van touwen en katrollen, waarmee het mannetje volledig geautomatiseerd aan zijn trekken komt. Maar als zijn huis hoe langer hoe meer verandert in een verstikkend netwerk, weet je wel hoe de satire ongeveer gaat aflopen.
De Vries bekijkt de wereld door een Tsjechische bril, met de mix van absurdisme en tragiek die de literatuur (Kafka!) en cinema (new wave!) uit dat land kenmerkt. Kafkaësk is ook de thematiek, van het individu dat wordt overmand door het systeem. De ‘mega-touw-oplossing’ is als metafoor zo scherp als een mes. Behalve voor koop- en verzorgverslaving, staat het ook voor het schijngemak dat nieuwe technologieën bieden. Als verlengstuk van lichaam en geest, zoals McLuhan stelde, raken we er langzaam in gevangen.
Zo vangt De Vries in één meesterlijke klap de twee belangrijkste pijlers waarop de westerse wereld drijft: economische wildgroei en gemakzuchtige technofilie. Dat is veel, heel veel hooi op de vork van een afstudeerproject. Maar De Vries komt er glansrijk mee weg, door zijn Einsteiniaanse vernuft.
Niels Bakker