Webfilm: sci-fi-techno-terreur

  • Datum 09-01-2012
  • Auteur
  • Deel dit artikel

Newmedia

PacMan, Tetris, Donkey Kong en andere klassieke videogames. Gitzwarte kwallen met lange tentakels. Na Pixels veroveren digitale technologieën in Newmedia opnieuw de wereld.

We kunnen ons een bestaan zonder Facebook en Google al bijna niet meer voorstellen. Tegelijkertijd zijn we bang dat deze webmedia onze privacy schaden. Rationeel of niet, de angst voor technologie is zo oud als de technologie zelf. De oorzaak is eenvoudig: het idee dat de rollen ineens zouden zijn omgedraaid. Dat wij niet langer de baas zijn over de technologie, maar dat de technologie ons gaat beheersen. Dat media geen verlengstuk vormen van ons lichaam, zoals Marshall McLuhan beweerde, maar ons lichaam juist een verlengstuk van de media.

De angst te worden overgenomen: ze zit ook diep verankerd in het onderbewuste van horror- en science fictionfilms. Van zombies die ons besturingssysteem plunderen tot aliens die het voor het zeggen krijgen op moeder aarde. Tel de techno-angst en beide genres bij elkaar op, en je hebt de sci-fi-techno-terreur-film.

Op Vimeo en YouTube is onze aandachtsspanne kort, en dus moeten deze films het op het web hebben van een spitsvondige gimmick. In Pixels (2010) wordt New York veroverd door PacMan, Tetris, Donkey Kong en andere klassieke videogames. De hele stad — en uiteindelijk de wereld — versteent tot een verzameling pixels. Wat het filmpje zo grappig dubbelzinnig maakt, is dat maker Patrick Jean tevens een nostalgische ode brengt aan de computerspelletjes van het eerste uur. Hij levert maatschappijkritiek met een knipoog.

Newmedia, afgelopen maand op Vimeo verschenen, is dan een stuk donkerder, grimmiger en serieuzer. "We worden weer binnengedrongen", licht het duo Julian Cooke en Sebastian Dias toe, "maar deze keer is het onze eigen fout: wij hebben de nieuwe media gecreeërd." Boven de Argentijnse stad La Plata zweven gitzwarte buitenaardse kwallen. Met hun tentakels kringelen ze door de ramen van de flatgebouwen, op zoek naar een hersenpan om uit te zuigen.

De analogie met virussen op computers valt moeilijk te missen. Alleen zijn de computers hier het virus dat óns op de huid zit. De sociale metafoor van Pixels en Newmedia laat zich gemakkelijk doorgronden. Maar de manier waarop ze onze huidige pre-occupaties met digitale media illustreren, had nauwelijks treffender gekund. Niet wij, nee, de technologie zit achter de knoppen. Hellup!

Niels Bakker