Webfilm: HAFFTube

Geslaagde kunst werkt soms als een kettingbrief: het ene werk geeft een reactie op het andere. De Belgische schilderes Gitte Le Bruyn maakte met olieverf een videoclipje voor ‘Maria’ van de lo-fi formatie Silver Junkie. Le Bruyn weet, met ruwe penseelstreken in zwart, grijs en wit, de sfeer en het gevoel van het doorvoelde liefdesliedje perfect te vangen. Iets soortgelijks lukt voormalig HKU-student Ovidiu Opris voor een gedicht van Ingmar Heytze. Het kernidee dat "alles stofachtig moet zijn", zoals de voice-over uitdrukt, wordt vertaald in een animatie met samenklonterende en weer uit elkaar stuivende poederkorreltjes.

silver junkie: maria en pulverrous zijn winnaar respectievelijk runner-up van de webcompetitie HAFFTube die het Holland Animation Film Festival (HAFF) — tot 7 november in Utrecht — sinds 2008 organiseert. Het moet lastig kiezen zijn geweest voor de jury, want het niveau van de vijftig inzendingen die de shortlist haalden ligt verrassend hoog.

Vooral de enorme gevarieerdheid van de filmpjes, allemaal korter dan vijf minuten, valt op. Het gaat van speelse kinderanimatie (het vrolijke, kleurrijke potje ’tennis’ in 1 minute) tot abstracte, avantgardistische experimenten (windmolens tegen onheilspellende luchten en vervuilende chemische industrie in connexions et transferts d’images instables), en van animatiedocumentaires (kindvluchtelingen die worden uitgebuit als seksslaaf in 1.2 million children) tot droogkomische sketches (een kudde hebzuchtige mensen die alleen oog heeft voor een eurobiljet en zichzelf daardoor letterlijk in de afgrond stort in crise: perder o pé).

Het laatste filmpje gebruikt een ijzersterke metafoor voor de financiële crisis. Dat gebeurt vaker in sociale commentaren. De matpartij tussen de Iraanse vrouw die graag make-up wil gebruiken en de man met gummiknuppel die haar dat verbiedt, eindigt voor beiden in een rood gezicht. Maar waar de lippen van de man gestift zijn, huilt de vrouw juist tranen van bloed. irão: revolta pela cor illustreert dat nauw geweven plots in de HAFFTube geen rol van betekenis spelen. En dat gesproken taal in de filmpjes nagenoeg afwezig is. Het draait om de expressie van een idee, een associatie, een gevoel, een stemming. En natuurlijk om de grenzeloze creatieve vrijbrief die het animatiegenre biedt, of de filmpjes nu uit de computer komen of met de hand getekend zijn.

Niels Bakker