Webfilm: Aningaaq (Gravity’s antipode)
De zoon van Alfonso Cuarón regisseert de ’tegenpool’ van zijn vaders ruimte-epos Gravity: de Inuït in een Groenlands fjord, die het kreunende ‘mayday mayday’ van de astronaute te woord staat.
Een wanhoopskreet uit de ruimte. Astronaute Ryan Stone krijgt haar Russische ruimte-cruiser niet aan de praat en roept daarom de hulp in van Planeet Aarde. "SOS. Copy. Do you understand?" De lijn piept, freubelt en kraakt. Aan de andere kant zit een ijsvissende Inuït, die denkt met een familielid elders in de fjord van doen te hebben. Terwijl Ryan bijna haar laatste restje adem uitblaast, leutert hij over zijn hond Naanak, die doodziek is en pijn lijdt.
Deze sleutelscène uit ruimte-epos Gravity zou grappig zijn als hij eigenlijk niet zo tragisch was. Ryan Stone en de Inuït: meer dan 500 kilometer van elkaar verwijderd, belichten hun verhalen dezelfde kant van de medaille. Ze zitten op hun eigen manier in een lijdensweg om te overleven. De strijd van de mens tegen de elementen: of dat nu de ijzig koude is op de pool of het zuurstofloze vacuüm van het heelal. Hoewel hun woorden lost in translation gaan, schept het een vreemd soort band. Telepathisch bijna.
De korte film Aningaaq laat zien wat er aan de ‘andere kant van de lijn’ gebeurt. Jonás Cuarón, de zoon van Alfonso en co-scenarioschrijver van Gravity, geeft beelden aan wat eerst alleen in onze verbeelding bestond. Omgekeerd stelt hij ons in staat om de beeldflarden die Gravity in het geheugen heeft achtergelaten opnieuw op te roepen. Hij maakt het de kijker daarin gemakkelijk, door voor dezelfde rust in cameravoering te gaan als vader Alfonso in de ‘cockpit’. Buiten is de camera voortdurend op drift, om de actie te onderstrepen. Maar binnen staat de psychologie voorop. Aningaaq opent met een camera die over de poolvlakte glijdt en tot stilstand komt bij de grijze eskimo met zijn walkietalkie.
Traag, bedachtzaam, meditatief. Twee zielen, elk op een andere plaats in het universum, gedrenkt in contemplatie en eenzaamheid. De secret bond die je in de scène in Gravity voelt ontstaan, krijgt met Aningaaq een prachtig verstilde verdieping.
Niels Bakker