Telefilm 2018: Nicole van Kilsdonk over Lost & Found

Nicole van Kilsdonk
‘Koketteren met feesten’
De Telefilms staan dit jaar in het teken van de liefde. Regisseur Nicole van Kilsdonk dook voor haar Lost & Found onder in trendy nachtelijk Berlijn: "We draaiden nacht in, nacht uit. Dat zorgt voor een vreemde verbroedering."
Twee exen komen elkaar bij toeval tegen en zwerven een nacht lang kletsend door Berlijn. Je raakt dertigersdilemma’s aan, zonder ze te benadrukken. Lost & Found doet denken aan de arthouse-klassiekers Before Sunrise (1995) en Before Sunset (2004) van Richard Linklater. Is dit een ode? "Ode is een verkeerd woord. De aanleiding van het script was een autobiografische ervaring van mijn scenarist Johan Fretz. Dat voel je. De kunst van films als deze is dat ze geloofwaardig zijn. Johan en ik houden van Woody Allen, Noah Baumbach en Richard Linklater en daarom wilden we een praatfilm maken. De Before-films hebben we pas later teruggezien. Die gaan over andere vragen en vooral over relaties. Zeker Before Sunset is veel oeverloos geklets. Lost & Found vertelt over de liefde, maar voornamelijk over de melancholie ervan en een onverwerkt verleden. Daarnaast gaat de film over een generatie die wordt aangetrokken door hip Berlijn."
Lucas (Bram Suijker) is een jonge schrijver met een writers block, die moet opboksen tegen zijn eigen succes en naar Berlijn vlucht voor inspiratie. Hij loopt Lena (Hannah Hoekstra) tegen het lijf, die daar met haar kind en vriend in een woongroep woont. Hij plaatst constant selfies op Instagram. Zij is gevallen voor de vegan-hype. Aan het begin van Lost & Found zijn je hoofdpersonages types; naarmate we ze leren kennen, worden het echte mensen. Hoe heb je dat aangepakt? "Aanvankelijk ligt de nadruk op de komedie en zien we uitvergrote versies van hun karakter. Toch voel je zekere echtheid, omdat het sentiment klopt. Ook Johan ontmoette op zijn twintigste zijn eerste grote liefde en had misschien te vroeg succes. Daarnaast komt de eigenheid van Bram en Hannah zelf. Zij zijn net zo zeer bezig met de vraag ‘welke afslag neem ik?’ Hedonistisch zoeken zie ik bij veel dertigers."
De film staat en valt bij de hoofdrolspelers. Wat sprak je aan in deze acteurs? "Hannah fascineerde me doordat zij iets jongensachtigs en brutaals heeft. Zij maakte van de rol geen charming meisje, in tegenstelling tot andere actrices. Bram pakte me in met zijn zelfspot en beheersing. Hij heeft humor, is technisch goed en durft de randjes op te zoeken. Ze zijn bovendien niet bang om lelijk te zijn."
Berlijn is het decor van Lost & Found. Waarom koos je uitgerekend deze stad? "Berlijn is de stad van de Muur, een plek waar je de geschiedenis duidelijk voelt en die nog steeds in opbouw is. Maar ik koos hem, omdat het een plaats is van constant vertier, hippe clubs en vierentwintig uur per dag uitgaan. Jongeren koketteren met feesten. Dan is het opeens een trend om om 6:00 ’s ochtends uit te gaan bijvoorbeeld, voordat je naar je werk gaat."
Jij bent van een andere generatie. Merkte je iets van het leeftijdsverschil tijdens de ontwikkeling? "Niet bewust. Ik ben ouder, maar met Johan had ik direct een klik. Iedereen maakt spontane nachten als deze mee. De gevoelens waar de personages mee worstelen zijn universeel. Het hebben van verschillende verwachtingen, de angst om afgewezen te worden, het al dan niet kinderen nemen — dat zijn niet enkel thema’s van nu. Ik verbaas me alleen over het gemak waarmee jongeren naar Zuid-Amerika of Thailand gaan. Ik reisde liftend door Europa. Bij die wereldwijde bucketlisten denk ik meteen aan de luchtvervuiling."
De film speelt zich bijna helemaal ’s nachts af. Kun je iets vertellen over de draaiperiode? "We gebruikten echte locaties, met het risico dat mensen in de camera zouden kijken. Tegelijkertijd verrijkte dat rock&roll-draaien de shots, want de figuratie was natuurlijk. Omdat het zomer was, werd het pas laat donker en vroeg licht. De scènes in de metro repeteerden we overdag, zodat we ’s nachts tussen half elf en half één, wanneer de laatste metro ging, konden draaien."
Momenteel maak je de televisieserie over een advocatenkantoor, Zuidas, opnieuw met Bram Suijker. Wat kunnen we daarvan verwachten? "Het wordt niet zo glad als de hitserie Suits. Het wordt menselijker. Het is een inkijkje in de Zuidas-advocaten, waarbij het gaat over het gekonkel, de machtsstrijd, het ellebogenwerk. Het is een chique wereld met dure auto’s en een hele hoop papierwerk."
Je analyseert in je films een specifieke groep mensen. Welk soort mensen wil je hierna onderzoeken? "De mensen zijn altijd het uitgangspunt. Bij Oude Liefde waren dat de hedendaagse zestigers. Vroeger waren dat opa’s en oma’s, nu hebben zij een derde jeugd. Ik wil nog iets maken over interculturele relaties en wat afkomst voor ons betekent. Bij Polonaise ben ik daarmee begonnen, die ging onder andere over een Poolse man in Nederland. Cultuurverschillen schaduwen als een heet hangijzer boven een relatie. Maar het is ook een verrijking."
Laura van Zuylen
Lost & Found wordt op woensdag 21 februari om 20:25 uitgezonden op NPO3 (herhaling op vrijdag 23 februari om 22:05 op NPO3).