One Night Stand XI: Giancarlo Sanchez over Horizon

Motieven van Dumpert-meisjes

De komende weken verschijnen er zes nieuwe vijftig-minuten films op televisie in de reeks One Night Stand. De Filmkrant spreekt de makers. Deze week vertelt Giancarlo Sanchez over Horizon: "Ik ben opgegroeid met Amerikaanse films en moest weleens lachen om de Nederlandse cinema. Het spel en de dictie voelden af en toe zo gekunsteld. Ik houd meer van naturel."

"Hoe lang wil je chillen?" vraagt regisseur Giancarlo Sanchez aan de telefoon. Even later komt hij aanrijden op zijn scooter en strijkt neer op een terras in Amsterdam. In zijn Horizon, die zojuist het Gouden Kalf voor het Beste Televisiedrama won (de dag na de uitreiking was hij zijn Kalf tijdelijk kwijt), draait een pubermeisje door. "Op de website Dumpert krijgen video’s van vechtende meisjes meer dan een miljoen views. Iedereen en z’n moeder kijkt ernaar, gewoon om op af te geven. Dat vind ik lelijk. Je weet niet wat er achter zit. Misschien gaat een jarenlange vriendschap kapot of is een vriendje vreemdgegaan. Wie weet is het een uitbarsting van een ruzie die al een half jaar broeit." Sanchez toont zich als een empathische regisseur. Teder neemt hij je mee in de mentale stappen die slapende vulkaan Lieke (Susan Radder) doormaakt, voordat ze explodeert. "Ik interesseer me voor mensen die fouten maken," benadrukt Sanchez. "Hun motieven onderzoek ik in al mijn films. Via naïviteit in Kaolo, jeugdige baldadigheid en onbezonnenheid in Gameboy en woede in Horizon. Het zijn immers gebreken die ons menselijk maken."

Het helderblauwe kleurpalet trekt je Liekes hoofd in. Dat echoot het zwembadwater, waarin zij zich als schoonspringster het beste voelt. Met een precieze cameravoering en soundscape dompelt Sanchez je onder in haar belevingswereld. Sanchez: "Voor Horizon beredeneerden we alles vanuit de geest van Lieke. Elke keuze moet bijdragen aan hoe zij de wereld ervaart." Het is opvallend dat Sanchez nu in het hoofd van een vrouw duikt. In zijn vorige films zijn vrouwen afwezig of spelen ze bijrolletjes. Zijn afstudeerfilm Gameboy (2014) toont bijvoorbeeld vier jongens die in de problemen komen als ze gestolen eindexamens proberen te verhandelen. "Horizon is een reactie op Gameboy. Dat komt door mijn vriendin. Na Gameboy was ze trots, maar ze had ook kritiek: het zijn wéér jongens die fouten maken. Meisjes worden in film nog vaak geportretteerd als tutjes, prinsesjes of Sex & the City-achtige typjes. Waarom kan een meisje niet simpelweg in de war zijn, net als een jongen? Mijn vriendin heeft een feminist van me gemaakt."

Giancarlo Sanchez (foto door Nina Badoux, eigendom van de Nederlandse Filmacademie)

Sanchez werkt in Horizon en Gameboy met beginnende acteurs. Acteur Thijs Boermans werd na Gameboy opgemerkt als aanstormend talent en de zeventienjarige Susan Radder werd voor Horizon zelfs genomineerd voor een Gouden Kalf. Ze spelen uiterst naturel. "Susan wil ik props geven voor wat ze neerzet. Ze is ongekend getalenteerd. Met een script als Horizon gaat het niet over de spanning en intrige op verhaalniveau, maar om wat eronder zit. Die emoties proberen we te vangen in vorm en spel. Daarom wil ik een veilige omgeving voor de acteurs creëren, waarin we niet praten over goed of fout en ze de vrijheid voelen om te improviseren. Die intensieve samenwerking maakt dat ze naturel durven zijn."

Voordat Sanchez aan de Filmacademie begon, maakte hij de korte zwart-witfilm Kaolo (2010). Daarin stoeit hij met de verwachtingen over de gangstercultuur in achterstandswijken. "Kaolo is een mockumentary. Het is een rare film, die speelt met vooroordelen. Een van de hoofdrolspelers is in het Nederlandse hiphopcircuit een bekende rapper. Maar de kans dat mijn filmpubliek hem zou kennen, was vrij klein. De toeschouwer voor wie het verhaal een ver-van-je-bed-show is, vindt het schrijnend: het sluit aan bij de berichten die je krijgt voorgeschoteld over de Bijlmer. Als ik hem aan mijn vrienden laat zien, vinden ze het belachelijk. Ikzelf vind het vooral grappig. Je krijgt een indruk van het urban gevaar en de gangstercultuur, maar als je er nuchter naar kijkt, is de film volkomen absurd. Hij is bovendien gedraaid in Amsterdam-Noord."

De interesse voor die gangstercultuur uit zich ook in de hiphopclips die Sanchez maakt. Hij maakt geen onderscheid tussen zijn films en videoclips: "Ik geloof niet in hokjes. Mijn helden zijn Steven Spielberg, Martin Scorsese, Gus Van Sant en Spike Lee, maar ook rappers als Biggie en Tupac. Het leuke aan clips is dat je bezig bent met marketing: hoe wil iemand zich presenteren? Rapper Adje beschrijft in zijn teksten het harde straatleven, maar is als persoon een beschaafde gast. En zullen rappers snel gaan hangen met de kakkers op de Keizersgracht? Nou nee. Dat is een sicke kloof. Maar wíj vinden elkaar in creativiteit."

Laura van Zuylen

Horizon wordt op zondag 9 oktober om 22:25 uitgezonden op NPO3.