One Night Stand VIII: Léonie de Boer

‘Onderkoeld en onaangedaan’

De zevende regisseur in de One Night Stand VIII-reeks is Léonie de Boer, die het coming-of-age-drama Scooterdagen brengt. "Wanneer je jong bent en gevoelens als verliefdheid voor het eerst meemaakt, voelt alles groot en dramatisch. Dat hoef ik als filmmaker niet te overdrijven."

Een jongen wil opstaan, een vrouw probeert hem over te halen bij haar in bed te blijven liggen. Wat doet denken aan het ochtendritueel van een stelletje, blijkt het gesprek te zijn tussen een puberzoon en zijn alcoholistische moeder. Simpel en doelbewust zet regisseur Léonie de Boer de scheve verhouding neer. Eerder seksualiseerde zij in haar korte film Stokje meisjes tussen de vijf en acht jaar met blote benen en waterijsjes. De Boer gaat taboes niet uit de weg. "Nou ja, taboes; dat klinkt wel erg heftig. Misschien is het een beetje controversieel," werpt ze tegen. "Ach nee, dat is ook al te sterk uitgedrukt. Het onderwerp ligt gevoelig, maar het is niet zo dat ik probeer taboes te doorbreken of zaken op scherp te zetten. De combinatie jeugd en seksualiteit vind ik spannend en interessant."

Haar hoofdpersoon ontvlucht de werkelijkheid via een eerste verliefdheid op het veel ouder meisje uit de ijssalon. De Boer schreef het scenario samen met Anke Boerstra. "Ik heb de synopsis ingediend en Anke is er later op verzoek van de omroep bijgekomen, omdat ik nog niet zoveel schrijfervaring had. Het verraste me hoe leuk ik schrijven vind — dat is een nieuw ontdekte passie."

Ze nam een kennis van vroeger als inspiratiebron voor haar personage. "Daar heb ik het verhaal omheen bedacht. Dit is een slimme jongen, maar hij is arrogant en overschat zichzelf. Hij doet niet wat er van hem verwacht wordt, omdat zijn idee over zichzelf niet strookt met hoe de buitenwereld hem ziet. Hij past dus niet in de maatschappij." Roemer Prins, die ook in Stokje speelde, vertolkt de rol. "Wat een unieke verschijning; hij heeft iets onderkoelds en onaangedaans. Zijn houding en mimiek spreken me aan en passen bij deze rol."

Om inzicht hoe deze jongen de wereld ziet, besteedt De Boer veel aandacht aan de esthetiek. Ze speelt met schaduwen, haarscherpe silhouetten en gekleurd licht. "Thuis is de omgeving donker en bedompt, in de ijssalon is het veel te mooi en romantisch. Die silhouetten komen uit de koker van mijn cameraman. Ik had genoeg van de korrelige blauwe kleuren, die het sociaalrealisme definieerden en je zo vaak terug zag in de Nederlandse cinema. Ik houd juist van kleurrijke films."

Scooterdagen voelt authentiek door de nadrukkelijk niet geromantiseerde omgang tussen de zoon en zijn moeder. Hij geeft haar wel eens een douw en als ze in de gang haar roes uitslaapt, stapt hij geïrriteerd over haar heen. De Boer: "De dramatiek rond haar karakter wilde ik niet te dik aanzetten. Voor die jongen is zijn moeder gewoon iets waar hij mee moet dealen — daar is niets zoetsappigs aan."

Wonderlijk zijn de donkere mannen die overal en nergens opduiken: struinend langs het fietspad, rappend in zijn koptelefoon of als een ambulancebroeder. De Boer: "Ze waren aanvankelijk meer ingebed in het verhaal, maar nu is hun betekenis ambigu. Het zijn een soort vaderfiguren en beschermengelen."

Laura van Zuylen

Scooterdagen wordt vrijdag 17 januari om 23:15 uitgezonden op Nederland 2.