Nieuw docu­men­taire­film­festival DocFairs wil positief geluid laten horen

Aanstaande vrijdag vindt de eerste editie van Docfairs plaats. Het nieuwe documentairefilmfestival programmeert alleen titels die door de organisatoren zelf gemaakt zijn. De onderwerpen zijn actueel, de inzet en toon opbouwend. Het festival heeft de ambitie een red carpet event te worden en een springplank naar andere internationale podia.

Een nieuw documentairefilmfestival opzetten is geen sinecure. Maar het dan laten plaatsvinden in de week van IDFA, in Amsterdam, is dat niet een beetje overmoedig? “Het is inderdaad niet de meest logische planning”, geeft Jean-Jacques van Bemmel, zakelijk directeur en een van de initiatiefnemers van DocsFair toe. “In eerste instantie zouden we samen met IDFA een jongerenprogramma doen maar toen dat niet doorging was Pathé Arena al geboekt voor 22 november.”

Op die dag draaien er drie blokken met in totaal zeven documentaires, die in lengte variëren van dertig tot vijftig minuten. Alle titels zijn van eigen makelij en geproduceerd in acht maanden tijd. “Onze creatieve directeur Belgin Inal bedenkt de thema’s en doet het vooronderzoek. Daarna zoeken wij er partners en sponsors bij en gaat ons team aan de slag.” Dat team bestaat uit ervaren cameralui, documentairemakers, tv-journalisten, eindredacteuren, editors, producenten en geluidsmannen die hun sporen hebben verdiend in commerciële klussen maar ook bij de VPRO, NOS en NTR.

De slogan van DocsFair luidt: een podium voor iedereen die een stem nodig heeft of wil hebben. “Wij vinden dat veel nieuwsprogramma’s te oppervlakkig en snel zijn. Daar willen we een alternatief voor bieden. Bijvoorbeeld over palmolieproductie in Indonesië. In plaats van alleen de negatieve kanten te belichten zijn we naar de boeren gegaan en hebben hen aan het woord gelaten. Dat positieve geluid zit ook in Eyeopener, dat laat zien dat blinden en slechtzienden zich niet beperkt hoeven te voelen in hun leven, kunnen reizen, een baan vinden enzovoort. En sommige onderwerpen zijn gewoon bijzonder. Zoals de 89-jarige Italiaan in The Unseen Collection, die de grootste en meest unieke verzameling whisky bij elkaar heeft gebracht.”

Maar waarom zelf een festival oprichten om je films te vertonen als je ze ook naar – bijvoorbeeld – IDFA kunt sturen? “Dan kom je in een selectieprocedure. En je moet maar net passen in het thema van een programmeur. Daar willen wij niet afhankelijk van zijn. Daarom ons eigen podium.”

Van Bemmel verwacht bij de eerste editie minstens vijfhonderd bezoekers, onder wie Aaltje van Zweden (vrouw van dirigent Jaap van Zweden), een staatssecretaris uit Indonesië en Michel Kappen, handelaar in exclusieve whisky’s. “DocFairs moet een echt red carpet event worden”, stelt Van Bemmel onomwonden. “Daarom hebben we ook gekozen voor Pathé Arena: je moet het de eerste keer meteen groot aanpakken.”

Hoewel de eerste editie nog moet beginnen denkt hij al aan het vervolg. “We zoeken naar de juiste kanalen om de films na het festival te verspreiden. The Unseen Collection is ingestuurd voor het festival in Venetië en Human in Oil voor festivals in Frankrijk en Engeland. Volgend jaar willen tien films programmeren. Er zijn al veel ideeën, onder andere voor een film over cocaboeren in Equador.”