Muzikale tweede editie Filmfestival Hilversum

Vorig jaar bestond Filmtheater Hilversum vijf jaar en ter ere van het lustrum werd een festival georganiseerd. Dat beviel zo goed dat besloten is er een jaarlijks terugkerend evenement van te maken. Het thema van de tweede editie sluit naadloos aan bij het net afgesloten Nederlands Film Festival: muziek.

Vijf dagen duurt het Filmfestival Hilversum en er staan zo’n veertig titels op het programma, die tussen 11 uur ’s ochtends en middernacht worden gedraaid in de drie zalen van het theater. De openingsfilm, ingeleid door burgemeester Pieter Broertjes, blijft tot morgenavond half acht geheim. In het paviljoen wordt opgetreden, onder andere door het Amerikaanse gezelschap Bright Blue Gorilla, waarvan de doe-het-zelf productie Go with le Flo ook tijdens het festival gedraaid wordt.

Meer dan de helft van de festivalfilms heeft een muzikaal randje. Het aanbod is bijzonder divers. Zo is er een documentaire over Amerikaanse folkmuzikanten (Hard Soil and the Muddy Root of American Music), een met zang en dans omlijste Bollywoodfilm over een verliefd stel dat toestemming van de ouders probeert te krijgen om te trouwen (2 States) en de allereerste Beatles-film (A Hard Day’s Night), die ter gelegenheid van haar vijftigste verjaardag digitaal is geremasterd. Wie nog meer Beatles-behoefte heeft kan ook nog terecht bij Good Ol’ Freda, een film over de trouwe secretaresse van de Fab Four. En er zijn natuurlijk documentaires over muzikanten, van Nick Cave via Mercedes Sosa tot Adèle Bloemendaal.

Sommige voorstellingen zijn extra aangekleed. Rheingold, een uit de lucht gefilmd portret van het Rijn-dal, wordt ingeleid door een strijkkwartet. Voor 7th Heaven, een zwijgende film uit 1927 over Puccini’s laatste opera Turandot, schreef filmjournalist en componist Kevin Toma vorig jaar in opdracht van het Filmfestival van Gent nieuwe muziek, die hij in Hilversum op piano en computer zal spelen. En op zaterdagavond kunnen bezoekers hun specialistische kennis testen in een filmmuziekquiz.

Edo Dijksterhuis