MUBI Spotlight: Potiche

De Filmkrant en VOD-platform MUBI presenteren elke maand een gezamenlijk filmprogramma. Filmkrantlezers kijken drie maanden gratis. Deze maand vier Franse films, te beginnen met François Ozons feministisch ingeslagen seventies-komedie Potiche.

In François Ozons Potiche staan Catherine Deneuve en Gérard Depardieu voor de achtste keer tegenover elkaar. Dit keer als een dame van stand die noodgedwongen de directie van de paraplufabriek overneemt van haar echtgenoot, en de vakbondsleider die haar daarbij ondersteunt. In de zeven films die Potiche voorgingen speelden Depardieu en Deneuve meestal geliefden, vaak gedoemde geliefden. Ozon knipoogt vrolijk naar die gedeelde geschiedenis.

Le dernier métro (François Truffaut, 1980)

In het door de Nazi’s bezette Parijs houdt een actrice (Deneuve) haar joodse echtgenoot (Depardieu) verborgen, en neemt ze noodgedwongen zijn rol als theatereigenaar over. Ozon leent niet alleen het spel met sekse-rollen, maar verwijst in zijn theatrale slotscène ook expliciet naar Truffauts film.

Je vous aime (Claude Berri, 1980)

Een vrouw (Deneuve) kijkt terug op haar liefdesleven, en nodigt de vier geliefden uit haar verleden uit voor nieuwjaarsavond. Eén van hen is saxofonist Patrick (Depardieu). Ook in Potiche blijkt Depardieu’s personage slechts een van Deneuve’s vele geliefden: "Waren er meer?", vraagt hij geschokt als zij opsomt dat haar zoon van hem zou kunnen zijn, maar ook van de accountant, of de tennisleraar. "Nee", antwoordt ze nuchter. "In mei 1952 waren er niet meer."

Le choix des armes (Alain Corneau, 1981)

Depardieu op zijn meest gevaarlijk, als crimineel Mickey die uit de gevangenis ontsnapt en opgevangen wordt door een oudere crimineel en diens echtgenote (Deneuve). De rauwheid van de rol klinkt door in de volkse vakbondsleider die Depardieu in Potiche speelt, en de gijzeling waarmee de film opent brengt het criminele element in herinnering.

Fort Saganne (Alain Corneau, 1984)

Corneau brengt Depardieu en Deneive opnieuw bij elkaar voor zijn biopic van oorlogsheld Charles Saganne, die in de vroege twintigste eeuw vocht in de Sahara. Voor Deneuve is slechts een kleine rol weggelegd, als een journaliste die Saganne verleid voor hij terugkeert naar de strijd en zijn echte geliefde.

Drôle d’endroit pour une rencontre (François Dupeyron, 1988)

Een vrouw die door haar echtgenoot uit de auto is gegooid (Deneuve) en een chirurg met panne (Depardieu) komen nader tot elkaar bij een pompstation. Ook in Potiche is het autopech die de twee bij elkaar brengt, toont een gloedvolle flashback.

Les cent et une nuits de Simon Cinéma (Agnés Varda, 1995)

De enige film op deze lijst waarin de twee niet samen te zien zijn. Beiden komen opdraven in Varda’s reeks grootheden van de cinema aan het ziekbed van Simon Cinéma, maar ze delen geen scène.

Les temps qui changent (André Téchiné, 2004)

Ruim 16 jaar na hun voorgaande ontmoeting op het witte doek brengt André Téchiné de twee samen om, net als in Potiche, terug te verlangen naar een affaire uit het verleden. "Kan je eerste liefde ook je laatste zijn?", vraagt de poster van Les temps qui changent, en Potiche geeft daar een expliciet antwoord op.

Joost Broeren

Potiche is vanaf vandaag 30 dagen te zien op MUBI.com.