Links – 18 februari 2013

Iconische zwart-witfilms in kleur, de vervagende grens tussen productie en postproductie, een database van filmwapens, het vreemde gevoel voor humor van Alfred Hitchcock, de eerste Instagramfilm en Rosemary’s Baby als politieke metafoor.

Kleur
Sommige zwart-witfilms zijn zo iconisch dat je je bijna niet kunt voorstellen dat de bomen in feite niet grijs waren en de acteurs gewoon kleur op hun wangen hadden. Criterion verzamelde een aantal setfoto’s die een bevreemdend kleurrijke werkelijkheid tonen.
— Criterion

Productie en postproductie
Er is een technologische revolutie gaande die grote gevolgen zou moeten hebben voor hoe we het proces van filmmaken conceptualiseren, betoogt Ignatiy Vishnevetsky. Decoupage, belichting en focus zijn tegenwoordig in de montage aan te passen, terwijl er tijdens het draaien al gemonteerd kan worden. De grens tussen productie en postproductie vervaagt.
— MUBI Notebook

Wapenspotters
Eerder signaleerden we de Internet Movie Cars Database, waar liefhebbers bijhouden welke auto’s in welke films verschijnen. Er blijkt ook een pistolenpendant te zijn in de gedaante van de Internet Movie Firearms Database, die ons leert dat "Dirty" Harry Callahan en Travis Bickle hetzelfde wapen droegen. De vraag is: waar blijven de vogelspotters?
— IMFDb

Grapje!
Vond je Psycho eng? Dan heb je een ander gevoel voor humor dan Alfred Hitchcock. Hij bedoelde de film als komedie, blijkt na een duik in het BBC-archief.
— The Telegraph

Filters
In het Instagramtijdperk kun je mensen geen beeld meer voorschotelen zonder ze de keuze te geven uit diverse kitscherige filters, dacht de Amerikaanse acteur en regisseur Kentucker Audley. Op zijn website kun je zijn film Open Five (2010) bekijken in negen hippe kleurenvarianten.
— Kentucker Audley

Tweet
ROSEMARY’s BABY is such an apt metaphor for the American political reality…
— Die moet Alec Baldwin even uitleggen

Erik Schumacher