Iedereen mecenas
U bent filmliefhebber en u vraagt zich allicht af of het International Film Festival Rotterdam geen averij op gaat lopen nu het financiële klimaat voor de Nederlandse cultuur steeds guurder wordt. Misschien maakt u zich zelfs zo boos over ’s rijks bezuinigingsdrift dat u besluit dat het tijd is om te handelen. Dan komt het onlangs gelanceerde Tiger Film Mecenaat, een eigen fonds van het IFFR, precies op tijd.
Om beschermer van de filmkunst te worden hoeft u nu geen schatrijke weldoener meer te zijn. Met een donatie van 300 euro per jaar aan het Tiger Film Mecenaat mag u zich al mecenas noemen, en als het meezit betaalt de belasting daar de helft van terug. Op de festivalwebsite staat wat u daarvoor moet doen, dus dat gaan we hier niet verder uitleggen. Wel wilden we natuurlijk weten waarom het IFFR dat zo aanpakt, waar het geld van de goede gevers voor gebruikt gaat worden en of het kans maakt om te lukken.
Janneke Staarink, de kersverse zakelijk directeur van het IFFR, legt uit dat in financiëel moelijke tijden kunstinstellingen een groter beroep op hun achterban zullen gaan doen. "Zo’n eigen fonds is voor het IFFR niet alleen een extra financiële pijler, maar het festival wordt hierdoor ook minder afhankelijk van externe fondsen en de bijbehorende aanvraagprocedures. Over geld uit een eigen fonds kan direct worden beschikt." Het beheer van het Tiger Film Mecenaat is in handen van het Prins Bernhard Cultuurfonds, een organisatie met uitgebreide ervaring op dit gebied. Over de besteding kan het IFFR zelf beslissen.
Daarbij is wel vastgelegd dat het Tiger Film Mecenaat wordt gebruikt voor bijzondere filmprojecten die buiten de lopende jaarbegroting van het IFFR vallen. Het festival kan met geld van het Mecenaat een beginnend filmmaker steunen, maar het scala van mogelijke bestemmingen is veel breder. Het Mecenaat kan bijvoorbeeld ook de distributie van een film of een speciale festivalvertoning mogelijk maken, of een filmmaker in staat stellen deel te nemen aan de Cinemart.
Hoe hoog mikt het IFFR met dit Mecenaat? Vorig jaar werd met het project Cinema Reloaded ook een beroep op individuele giften gedaan, en daarvan was het resultaat teleurstellend. Een belangrijke reden waarom Staarink er vertrouwen in heeft zit hem in het feit dat het Tiger Film Mecenaat de trouwe fans van het festival wil aanspreken om zelf verantwoordelijkheid te nemen, nu de financiering van kunst en cultuur onder druk staat. "Mensen worden lid van een politieke partij of van een omroep, dus waarom zouden ze zich ook niet aan een culturele instelling kunnen verbinden?"
Staarink denkt dat het mogelijk moet zijn dat het Tiger Film Mecenaat over een aantal jaren zodanig is gegroeid dat er jaarlijks ruwweg 300.000 euro te besteden is. Daarvoor zijn duizend mensen nodig die zich aan het fonds willen verbinden. Dat is slechts een kleine fractie van de honderdduizend die ieder jaar een of meer kaartjes voor het festival kopen. Uit de vele positieve reacties heeft Staarink opgemaakt dat het plan goed is gevallen. "De uitdaging is om er vervolgens voor te zorgen dat bij genoeg mensen het kwartje valt. Dat ze tegen zichzelf zeggen: ‘Laat ik nu ook iets doen.’"
Leo Bankersen