IDFA TV toont beste films van gewone Syriërs
Het meest gezochte en bekeken onderwerp op YouTube in 2012 was Syrië. Meer dan 300.000 filmpjes, meestal door gewone burgers gemaakt met een mobieltje, werden geupload. Ze werden 350 miljoen keer bekeken. Uit dat enorme aanbod is tot en met 24 maart een selectie te zien op IDFA’s digitale kanaal.
Verantwoordelijk voor de selectie zijn de Syrische filmmaker Orwa Nyrabia en de programmeurs van het DOX BOX International Documentary Film Festival. Nyrabia richtte het festival op in 2008. De vertoningen vonden plaats in maart in Damascus, Tartous en Homs. Daarna volgde een rondreis langs andere Arabische steden. Drie reguliere edities heeft het festival, ondersteund door het IDFA Bertha Fund, gekend. Het uitbreken van de burgeroorlog betekende een voorlopig eind.
Er is er op dit moment meer noodzaak om beelden óver Syrië te vertonen dan om film ín Syrië te vertonen. En dus kwamen de festivalorganisatoren vorig jaar met DOX BOX — Syria Global Day. Via internet tonen ze het dagelijkse en niet zo dagelijkse leven in het land dat nu al anderhalf jaar bijna ontoegankelijk is voor buitenlandse journalisten en waarvan we maar weinig via journaals en nieuwsprogramma’s te zien krijgen.
Deze week vindt de twee editie van Syria Global Day plaats onder de titel A Citizen Wit A Movie Camera. De films die op IDFA TV worden vertoond zijn ondergebracht in zes thematische blokken. Daarnaast wordt een aantal korte documentaires gepresenteerd van professionele Syrische filmmakers. Een daarvan is Morning Fears, Night Chants van Salma Aldairy en Roula Ladqani, dat ook te zien was op de meest recente editie van IDFA.
De hoofdpersoon in Morning Fears, Night Chants, een jonge Syrische vrouw, komt nooit herkenbaar in beeld, haar stemgeluid is vervormd. Wat zij doet is dan ook gevaarlijk: ze schrijft en zingt protestliedjes. Als een jonge, vrome moslima is haar bewegingsvrijheid beperkt maar ze is gepassioneerd over haar strijd tegen het Assad-regime. De bevrijding van haar land is net zo goed haar eigen bevrijding.
Edo Dijksterhuis