Films over/als poëzie aan vooravond Poetry International

De lancering vorig jaar van poëziefilmfestival ReVersed bewees al dat gedichten en cinema prima samengaan. Het Poetry International Festival, dat volgende week haar 46ste editie beleeft, maakt nu ook de stap naar het grote scherm. In samenwerking met het IFFR wordt op 8 juni een avondvullend programma gepresenteerd met twee dichter-documentaires en een selectie Poetry Shorts.

In de dichter-documentaires staan Herta Müller en Rogi Wieg centraal. De Roemeens-Duitse Müller kreeg in 2009 de Nobelprijs voor de Literatuur. Filmmaker John Albert Jansen maakte een film over haar leven en werk, waarin het leven in een dictatuur de rode draad vormt. Als lid van de Duitstalige minderheid in Roemenië maakte ze hardhandig kennis met de communistische staatsterreur van Ceausescu, haar vader diende tijdens de Tweede Wereldoorlog in de SS en haar moeder verdween na de oorlog in een Sovjet-werkkamp. Voorafgaand aan de vertoning van Het alfabet van de angst is er een inleidend gesprek met Jansen.

Rogi Wieg is kind van in 1956 gevluchte Hongaarse joden en is op die manier ook getekend door angst en depressies, die hem tot psychiatrisch patiënt maakten maar die ook zijn kunst voeden. Hij is schrijver en criticus (onder andere voor Het Parool), en was redacteur van poëzietijdschriften Tirade en Maatstaf. VPRO-presentator Wim Brands sprak met Wieg in zijn Amsterdamse bovenhuis en filmmaker Peter Gielissen verwerkte de gesprekken tot een indringend portret.

Als tussengerecht wordt op deze avond een reeks Poetry Shorts geserveerd. Van festivalgast Yanko González wordt een dynamische montage getoond van een aantal gedichten uit zijn bundel Alto Volta. In After the End van Laure Prouvost staat een tekst van Rory Macbeth centraal, die zonder kennis van het Duits Kafka’s beroemde Die Verwandlung in het Engels vertaalde. Het resultaat is nog verder losgezongen van de realiteit dan het origineel. Dit programmaonderdeel wordt gecomplementeerd door bewegende gedichten van Tonnus Oosterhoff, Pierre Alferi en Gary Hawkins.

Edo Dijksterhuis