‘Een trouwfilm zonder bruidspaar’

De laatste One Night Stand wordt uitgezonden op 1 februari: Ballast van Mirjam de With. Tijdens de voorbereidingen van een huwelijk zien we confrontaties over vreemdgaan, liefdesverklaringen en familie. De With: "Ik vind het mooi als je af en toe moet glimlachen en het daarna weer voelt steken."

Ballast is de enige echte komedie van de One Night Stand VII-serie. Is de rest van Nederland zo somber? De With: "Die rauwrealistische, handheld-films waar Nederland bekend om is, wil ik niet maken. Ik houd van karakters in een werkelijkheid die nét iets boven de realiteit uitstijgt. Ik toon drama op een luchtige manier, zodat je het kunt relativeren. Het publiek moet niet in het verhaal gaan zwelgen."

Dit is dus een komedie, maar geen lachen, gieren, brullen. "Ballast heeft een superromantische setting, met daarin ongelukkige personages. Dan gaat het wringen", zegt De With. "Het moment bijvoorbeeld dat de beste vriend David de ring in de wc verliest, zou kunnen uitlopen op platte komedie. Dat probeerde ik te voorkomen, want ik wil de tragiek behouden. Daarom hebben we die scène gedraaid in een totaalshot. Dan zit je er niet zo dicht op en wordt het geen slapstick. Bovendien snijden we weg als hij er echt naar moet gaan zoeken."

Eigen wereld
In Ballast zien we de ceremoniemeester Ellen (Isa Hoes), die de perfecte bruiloft wil organiseren voor haar kleine broertje. Tijdens de voorbereidingen gaat er van alles fout. Niet zozeer met de trouwerij zelf, vooral de onderlinge verhoudingen worden op scherp gezet. De mozaïekfilm vertelt over de strubbelingen van iedereen, behalve van de echtgenoten in spe. Hen zien we één keer. En alleen hun ruggen.

De With: "We [scenarist Anke Boerstra en zijzelf — LvZ] wilden dat het koppel pas laat zou arriveren, omdat je anders de verhaallijnen van de anderen uit het oog verliest. Als er iets mis is met de bruid en bruidegom, is dat de echte catastrofe en wordt de rest onbelangrijk. Daarnaast vonden we het een grappig idee: een trouwfilm zonder bruidspaar. Bij de eerste viewing zat het stel er helemaal niet in, maar toen kregen we van een aantal vrouwen het commentaar dat ze baalden dat ze de jurk niet te zien kregen. Daarom hebben we ze er toch even van de achterkant ingestopt."

De With houdt van stileren. In haar korte film Mina Moes (2011) valt de rood-witte Minnie-Mousejurk op in een omgeving die verder "saai" groen is. Dat spel met kleur zie je terug in Ballast. De With: "Ik doe dat om die eigen wereld te benadrukken. In Ballast is alles roze en met strikjes. De film wordt verteld vanuit Ellens perspectief en dat maakt dat deze microkosmos overgoten is met een mierzoete laag roze glazuur. Het is zo romantisch, dat het volkomen geforceerd is. Het contrast met die droevige mensen is daardoor des te groter."

Dit is de eerste keer dat de regisseur een volwassene als hoofdpersoon nam. "Met deze film wilde ik aan mezelf bewijzen dat ik ook bedreven ben in spelregie en zeker stellen dat ik niet verbannen zou worden naar het hokje ‘kinderfilm’. Uiteindelijk speelt een meisje van dertien toch een sleutelrol: ik laat zien dat volwassenen kunnen leren van de onbevangenheid van jongeren. Kinderen sluipen er bij mij dus altijd in."

Laura van Zuylen

Ballast wordt 1 februari om 23:15 uitgezonden op Nederland 2.