‘Een bittere wereld in zachte pasteltinten’

De vierde Telefilm die wordt uitgezonden, is van Thomas Korthals Altes. De regisseur baseerde zich op Hanna Bervoets’ vorige, gelijknamige boek Lieve Céline, over een zwakbegaafd meisje dat fan wordt van Céline Dion. Korthals Altes: "Dit is een donker verhaal over mensen die proberen iets van het leven te maken en daar enorm in falen."

Céline Dion is een succesvolle ster uit voornamelijk de jaren negentig. Ze is tijdlozer dan Shania Twain, minder stoer dan Janet Jackson en sentimenteler dan Whitney Houston. Je kunt je er geen buil aan vallen. Geen wonder dus dat juist zij het idool wordt van de zwakzinnige Brooke (uitgesproken als ‘broek’, vertolkt door PLUS-reclamemeisje Esmée van Kampen). Brooke benoemt zichzelf tot de grootste Dion-fan en bepaalt daarmee wie ze is.

Korthals Altes: "Ik vind dat een mooi contrast tussen haar en haar zus Sue (Carolien Spoor — LvZ). Sue is bezig met wat anderen van haar vinden en past haar identiteit daarop aan. Zij wil bijvoorbeeld naar Turkije omdat haar collega’s dat doen. Brooke beseft dat ze zich wel anders kan willen voordoen, maar dat ze altijd zwakbegaafd zal blijven. Ze zal nooit worden zoals de rest."

Niet treurig, maar schattig
Zangeres Dion past binnen de keuze een drama te maken met humor die je overvalt. "Er zitten komische lichtpunten in, maar de bitterheid wint," zegt Korthals Altes. "De film verwart, omdat je niet zeker weet of er van je verwacht wordt dat je lacht. En als je dan lacht, heb je soms achteraf spijt. Het leven is bitter genoeg: als je van je fiets valt kunt je ook het beste lachen, toch? Daarin voel je duidelijk de stijl van de schrijfster." Korthals Altes stelt zich bescheiden op tegenover het boek: "Een boek is altijd rijker dan een verfilming. Je verliest gelaagdheid, want je hebt in een boek meer ruimte voor uitleg. Maarten [Lebens, de scenarist — LvZ] heeft gelukkig veel weten te behouden. Ik denk dat deze film een aanvulling op het boek is."

Zo’n ander ‘komisch lichtpunt’ duikt op wanneer we een groot aantal invalidekarretjes van bovenaf gelijktijdig om een rotonde heen zien rijden. "Die horen bij het Amsterdam-Noord zoals Brooke het ziet," zegt de regisseur. Die karretjes zet hij niet in om de werkloosheid in of het white trash-gehalte van Brookes omgeving te benadrukken. "Dit is geen kritische, sociaal-maatschappelijk studie. Deze vrouwen wonen niet in een smerig, schmutzig, naargeestig huis. De armere kant van Noord dient als achtergrond. Brooke ziet daar de mooie kant van: vandaar die zachte pasteltinten. Wij draaiden in Disteldorp, waar het niet treurig maar vooral schattig is."

Om inzicht te krijgen in de geestestoestand van zijn hoofdpersonage heeft de regisseur veel aan Bervoets’ invulling gehad. Om zich in te leven werkte hij echter ook een tijdje in een sociale werkplaats. Korthals Altes: "Daar had ik eigenlijk niet zo veel aan. Je moet uiteindelijk op zoek naar de persoon áchter die afwijking. Ik realiseerde me dat ik, misschien doordat ik zelf vader ben, me beter kon laten leiden door hoe een kind van tien jaar zich gedraagt. Dit meisje is blijven hangen rond die leeftijd. Waarom zou ik mijn actrice dat dan niet laten spelen?"

Laura van Zuylen

Lieve Céline wordt 6 april om 20:20 uitgezonden op Nederland 2.