Dirk Lauwaert, winnaar LH Prijs Filmjournalistiek 2006, overleden

Een scherp denker met een uitgesproken stijl en een brede blik. Zo wordt de Belgische schrijver en criticus Dirk Lauwaert genoemd, die afgelopen zaterdag is overleden aan de gevolgen van een hersentumor. In 2006 was hij winnaar van de Louis Hartlooper Prijs voor Filmjournalistiek. Lauwaert werd 69 jaar.

De Belgische publicist, die doceerde op de filmschool RITS en de Hogeschool Sint-Lukas te Brussel, kreeg de toen nog jonge prijs voor filmkritiek toegekend vanwege Dromen van een Expeditie. In deze verzameling essays, persoonlijke kritieken en reflecties liet Lauwaert zijn licht schijnen over de opkomst en ondergang van de cinema, met de jaren zeventig als scharnierpunt. Het boek kon gezien worden als een weemoedig afscheid van een levenslange liefde. De jury van de Louis Hartlooper Prijs voor Filmkritiek noemde Lauwaert dan ook een ‘eigenzinnige filmliefhebber’.

Behalve over film schreef Lauwaert ook over fotografie, de stad, de mijnstreek en beeldende kunst. Hij was evenwel niet bang om ook persoonlijk te worden. Zo fileerde hij de relatie met zijn vader. En in zijn allerlaatste tekst, ‘De niet meer gezonde man‘ (gepubliceerd in het maart/april-nummer van De Witte Raaf), beschreef hij de ziekte waar hij acht jaar aan heeft geleden en die hem uiteindelijk fataal werd. Naast Dromen van een expeditie verschenen van Lauwaert in boekvorm Artikels (1996), Lichtpapier (2007) en De geknipte Stof (2013).

Voor de 2013-editie van de Louis Hartlooper Prijs voor Filmkritiek zijn genomineerd: Bor Beekman, Hans Beerekamp, Arnon Grunberg, Hans Heesen en Paul Verhoeven/Rob van Scheers. De prijs wordt uitgereikt op donderdag 26 september.

Edo Dijksterhuis