Berlinale: Kiem Holijanda wint Kristallen Beer
Kiem Holijanda
Op het filmfestival van Berlijn heeft de korte film Kiem Holijanda van de Nederlandse regisseur Sarah Veltmeyer de Kristallen Beer voor beste korte film in het jeugdprogramma Generation 14plus gewonnen.
"Ik was eigenlijk al naar huis", lacht regisseur Sarah Veltmeyer. Ze kwam terug naar Berlijn voor de prijsuitreiking van het jeugdprogramma Generation 14plus, waar haar film Kiem Holijanda de Kristallen Beer voor beste korte film won. "Toen ze me belden dat ik terug moest komen, wist ik dus wel dat ik een prijs had gewonnen. Maar ze hadden niet verteld welke, en hij werd als allerlaatste uitgereikt, dus ik dacht heel even dat ze me voor de gek hadden gehouden. Maar nu staat er dus een beer in de auto!"
Kiem Holijanda draait om twee broers in een klein dorpje in Kosovo. De dertienjarige Andi is geobsedeerd door kaartje van pornoster Kim Holland, dat vijf gratis belminuten belooft. Hij is daar zo van in de ban, dat hij niet merkt dat zijn oudere broer Florist hem vaarwel probeert te zeggen: hij ontvlucht het kansloze bestaan om een nieuw leven in Nederland op te bouwen.
"Ik ben al heel lang bezig met de Balkan, dat blijft steeds terugkomen", vertelt Veltmeyer. "Er is heel veel kleur, maar tegelijkertijd is de oorlog er nog zó voelbaar. Toen ik een artikel in de Correspondent las over hoe er in de hele vluchtelingenstroom ook steeds meer Kossovaarse mensen naar Nederland komen, ben ik daarmee aan de slag gegaan."
De hoofdrolspelers van haar film zijn ook in het echt broers, en gebruiken hun eigen namen voor hun rollen. "In eerste instantie had ik twee andere jongens, die waren jonger", zegt Veltmeyer. "Maar die spraken geen woord Engels, dus dat was echt niet te doen. Toen ik Florist ontmoette was er direct een klik. Ze zijn allebei heel serieus, ze werken heel hard en gefocust. Ik heb het scenario in het Engels geschreven, en expres niet naar het Albanees vertaald, want dan zou ik er geen grip meer op hebben. We hebben het dus eerst in het Engels gerepeteerd, en daarna hebben ze het in het Albanees gedaan. Grappig genoeg kreeg ik daardoor, hoewel ik geen woord Albanees spreek, toch een soort gevoel voor die taal."
Joost Broeren-Huitenga