Aniëlle Webster: ‘Ik denk best wel doem’

One Night Stand VII opent op 7 december met Bowy is binnen, die zich afspeelt in de drukte tussen de dranghekken voor een festivalingang. Regisseur Aniëlle Webster: "Wat ons fascineerde was hoe na een ramp de slachtoffers en betrokkenen omgaan met hun toebedeelde rol en status en hoe elke kleine beslissing van belang lijkt."

In een bos schieten Jonas (Jim Deddes), Sarah (Sallie Harmsen) en Julie (Anna Raadsveld) in slow motion op elkaar met waterpistolen. Romantisch voelt het, maar de muziek klinkt onheilspellend. Geen uur later zijn ze elkaar kwijt geraakt en wordt er eentje doodgedrukt. Bowy is binnen is dromerig en een thriller. Hij werd geïnspireerd op het drama dat in 2010 plaatsvond bij de Love Parade in Duisburg. Eenentwintig mensen werden daar in een tunnel voor de ingang vermorzeld.

Webster verbeeldt de verdrukking als een brij van armen en hoofden. In een shot van bovenaf zie je de menigte in een benauwende omhelzing. Webster repeteerde met de figuranten en vroeg een stuntbegeleider om hulp: "We spraken af dat je een vuist in de lucht moest steken als er werkelijk iets mis ging. Ik zie overal rampscenario’s en denk best wel doem, maar ik had nú geen tijd om bezig te zijn met opletten of ze speelden of echt in gevaar waren. De stuntbegeleider keek ook tijdens het draaien vanaf een laddertje mee."

De jongen in de titel krijgt de zwartepiet toegespeeld. Bowy (Reinout Scholten van Aschat) is al binnen en krijgt de ernst van de situatie niet mee. Hij plaatst een onbedoeld weerzinwekkend filmpje online. Hiermee start de film. Webster: "Dat is boeiend aan rampen. Bowy mag zich geen slachtofferrol aanmeten, want wat hem is aangedaan valt bij al dat leed in het niet. Je leeft mee met de overlevenden, maar degene die er zijdelings bij betrokken was, kan geen aanspraak op compassie maken."

Styx
In flashbacks blikken verschillende personages terug op wat hen is overkomen. Wie de talking heads interviewt, is onduidelijk. Worden ze ondervraagd door agenten? Is dit een documentaire? Een reportage voor een televisieprogramma? Webster laat het bewust open: "We wilden dat je al meteen wist dat het fout zou aflopen. Je merkt bij deze opzet dat de media-aandacht voorbij is. Die mensen hebben hun verhaal al vaker gedaan en hebben allemaal net een andere interpretatie. Ze richten zich tot mij, tot de toeschouwer of misschien wel tot zichzelf. Het doet me denken aan When Harry Met Sally, wanneer die oude koppels vertellen over hun liefdesleven. Het zit ergens tussen fictie en werkelijkheid in."

Een personage valt op. Dat is Julie, Sarah’s vriendin van vroeger. De twee zijn uit elkaar gegroeid, maar willen dat nog niet toegeven. Julie maakt zich op voor ze ons te woord wil staan. Ze zegt aangeslagen te zijn, maar beschrijft alles net te mooi. Ze zingt het liedje dat haar tijdens de verdrukking op de been heeft gehouden. ‘Schipper mag ik overvaren, ja of nee? Moet ik dan een cent betalen, ja of nee?’ Terwijl kinderliedjes in thrillers bijna klassiekers zijn geworden, geeft Webster een andere interpretatie: "Ik moet denken aan de Onderwereld in de Griekse mythologie. Je hebt de rivier de Styx, waar je overheen moet. Dat is in elke mythe een keerpunt: overleef ik dit of niet?"

Laura van Zuylen

Bowy is binnen is op 7 december om 23:15 te zien op Nederland 2.