Lichting 2020: Linus Kropp over Martin Malibu

Het hele najaar interviewt de Filmkrant vers afgestudeerd filmtalent van verschillende academies. Linus Kropp (KABK) vertelt over Martin Malibu, een zelfreflectieve, muzikale biografie van een door George Baker geïnspireerde fictieve West-Friese popheld. “Martin Malibu is een parodie op de romantiek en de lasten van een kunstenaar.”

Linus Kropp groeide op in West-Friesland. Vanaf groep zeven zat hij in de klas bij Marnix Vinkenborg. Ze raakten bevriend dankzij een gedeeld gevoel voor humor, waarmee ze de aard van de mensen om hen heen op de hak namen. “Je hebt de stugge West-Fries en dan heb je de West-Friese excentriekelingen die speciaal proberen te zijn, die weg willen gaan om het te maken.” Zo kwamen ze op hun creatie Martin Malibu, een persiflage van world famous George Baker, geboren in Hoorn. Kropp: “Martin Malibu is de B-artiest die het probeert te maken in de omgeving waar niemand hem echt in begrijpt. Hij is een beetje een parodie op de romantiek en de lasten van een kunstenaar.”

Het eerste deel van wat uiteindelijk Kropps afstudeerfilm is geworden maakten de twee vrienden als grapje. “Terwijl we filmden zag ik hoe Marnix zich ook buiten de opnamen steeds meer als Martin begon te kleden en andere dingen begon te zeggen. Hij raakte steeds meer geïnteresseerd in de dingen waar Martin Malibu in geïnteresseerd is. Zo werd mijn film opeens een documentaire over hoe je een versie van jezelf kunt creëren.”

West-Friesland blijft blijkbaar trekken. Je bent er opgegroeid en voor je afstudeerfilm keer je er nu naar terug. “Ik ben vrij impulsief naar de kunstacademie gegaan en daar overviel alles mij een beetje qua hoe diep je kan gaan met een concept. Vanaf dat moment heb ik eigenlijk altijd de waarde ingezien van de simpelheid van West-Friesland. Vanaf mijn tweede studiejaar draait zo’n beetje al mijn werk rond die sfeer. Ik denk dat ik dat echt nodig had om niet te verdrinken in ingewikkelde concepten of dingen zoeken in verhalen waar ik niks over weet. Ik weet het meest over de plek waar ik ben opgegroeid. Dat sentiment kan ik het beste overbrengen.”

Martin Malibu is het een visual album en making of ineen, maar ook een parodie daarop en tegelijkertijd een liefdesbrief en ode aan West-Friesland. Hoe vat jij samen wat jullie hiermee hebben neergezet? “Ik zou het duiden als een ode aan West-Friesland, dat is ook hoe het idee is begonnen. Misschien is het verder te omschrijven als een musical die langzaam in een documentaire verandert. Ik probeer niet zo veel in genres te denken. Ik vind het vooral tof om die grenzen op te zoeken: hoe ver kan ik gaan voordat het echt kut wordt.“

Betekent dat dan dat je net tegen het kutte aan wilt zitten? “Ik zit denk ik vaak tegen het kutte aan zit, ja. Een van mijn grote inspiraties is het tv-programma Het klokhuis. Dat is ook een mix van jolige sketches, een beetje domme humor, en dan weer diepgang. Dat gebrek aan houvast in wat het nou precies is, dat probeer ik na te leven. Ik heb ook geen heel vastomlijnde manier van werken. Soms schrijf ik vooraf een scenario, soms script ik iets ter plekke, en soms laat ik zonder enige aanwijzing de camera gewoon draaien. Als ik alles van tevoren al kan uittekenen, is de magie eraf. Het gaat voor mij om de algehele sfeer en die probeer ik over te brengen door van alles te verzamelen.”

Je neigt ook naar mockumentary, de nepdocumentaire. Is dat iets waar je graag mee speelt? “Ik zou het zelf geen mockumentary noemen, want die zijn vaak wel volledig gescript. Wat ik graag doe is een fictieve wereld creëren waar ik iemand en mijzelf in gooi, en dan kijk ik wat we daaruit kunnen krijgen. Ik vergelijk het altijd met de originele Blair Witch Project, die horrorfilm waarvoor ze drie mensen een camera hebben gegeven en die vervolgens bang hebben gemaakt. Natuurlijk waren er dingen vetter aangezet en was bijvoorbeeld het begin gescript, maar het is voor mij wel een goed voorbeeld van hoe je een wereld neerzet en daarbinnen kan pingpongen. Voor mij is humor en knulligheid daar altijd leidend bij.”

Je bent afgestudeerd aan de afdeling fotografie, maar omschrijft jezelf nu als filmmaker. “Ja. Fotograaf ben ik niet, punt. Ik kan het wel, en ik heb ook wel een aantal foto’s moeten inleveren voor mijn afstuderen. Maar uiteindelijk ben ik nu dus aan de afdeling documentairefotografie afgestudeerd met een semi-fictieve film (lacht). In film kan ik dingen verzamelen en samenwerkingen met andere disciplines aan kan gaan. Dat wil ik met Martin Malibu ook. De film is af, maar ik wil het heel graag naar een live setting zien te krijgen. Met een performance erbij, een soort mix van film, theater, popshow. Martin Malibu is nog in full swing.”

Een try-out van Martin Malibu in theatersetting is op 4 december te zien in Cinetol, Amsterdam.